پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ سید ابوالفضل برقعی، یکی از سران جریان قرآنیون است که در میان نوشتار خود، حمله سپاه خلیفه دوم به ایران را جهاد می‌خواند.[1] اما در مقابل این ادعا، احمد صبحى منصور که خود از دل سپردگان به مکتب خلفاست، ادعایی بر خلاف مدعای برقعی دارد. در این رابطه، احمد صبحى منصور بر فتوحات خلفا، سه اشکال عمده وارد می‌کند:

_اول این‌که بر خلاف جنگ‌های پیامبر (صلی الله علیه و آله) که همه دفاعی بودند، تهاجمی بود.
_دوم این‌که حرمت ماه‌های حرام را شکستند، با آن‌که این حرمت، در دوره جاهلیت رعایت می‌شد و اسلام نیز بر این سنت حسنه، صحه گذاشته بود.
_سوم این‌که آثار تمدنی را به ویژه در ایران و مصر از میان بردند، مانند سوزاندن کتابخانه‌ها و نابود کردن آثار باستانی مردم مورد تهاجم؛ وی پس از این بحث، می‌پرسد که چگونه ادعای انتقال اسلام به کشورهایی مثل ایران و مصر را داشتند؟[2]

پی‌نوشت:
[1]. سميرا مهدی‌‌نژاد، حضرت مهدی عجل‌الله‌فرجه رايت هدايت: پاسخی به ابوالفضل برقعی در كتاب «بررسی علمی در احاديث مهدی»، ص176، نشر موسسه فرهنگی نبأ، 1400.
[2]. صبحی منصور، احمد، المسكوت عنه من تاريخ الخلفاء الراشدين، در ضمن باب اول - فصل اول، باب دوم - فصل اول، باب سوم - فصل پنجم و... «صبحی منصور، یکی از محققین و اسلام شناسان معاصر و رئیس مرکز جهانی قرآن است که او را رهبر معنوی قرآنیان در مصر دانسته‌اند. گفتنی است که استشهاد به بیان صبحی منصور در المسكوت عنه من تاريخ الخلفاء الراشدين، تنها از باب برهان نقضی است و به معنای تأیید اندیشه‌های وی نیست.»