سلفیت و وهابیت
بیعت خلفای اهل سنت با امیرمؤمنان (ع) در روز غدیر، از واقعیاتی است که در منابع اهل سنت نیز به آن اشاره شده است؛ عمر بن خطاب بعد از بیعتش با امیرمؤمنان (ع) از الفاظی همانند تبریک استفاده کرده و حضرت را به عنوان مولای کل مؤمنین خطاب کرده است؛ غزالی علت نقض عهد خلفای اهل سنت با امیرمؤمنان (ع) را تبعیت از هوای نفسشان می‌داند.
ابن تیمیه مدعی است که آیه ابلاغ، قبل از حجة الوداع نازل شده است. اما در مقابل این ادعا می‌گوییم بر فرض صحت این ادعا این امکان وجود دارد که برای یک آیه چندین شأن نزول وجود داشته باشد؛ همچنین باید گفت که در منابع معتبر اهل سنت آمده است که این روایت در روز غدیر نازل شده است.
یکی از شبهاتی که از جانب مفتیان وهابی بیان می شود، نبودن نام امیرالمومنین (ع) در نماز است. آنان می گویند اگر ولایت امیرالمؤمنین (ع) امری مهم و الهی است، چرا نام او در نماز برده نمی شود؟! این در حالی است که قرآن کریم از امیرالمؤمنین (ع) به عنوان نفس رسول خدا (ص) یاد می‌کند و این سخن به معنای آن است که هرجا نام پیامبر (ص) برده می‌شود، نام حضرت وجود دارد.
یکی از شبهاتی که از سوی مفتیان وهابی مطرح شده، تعاملات و مساعدتهای امیرالمؤمنین (ع) به خلفای سه گانه اهل سنت است. وهابیون با استناد به روایتی از منابع شیعه ادعا می کنند، بارها امیرالمؤمنین (ع) به خلفای سه گانه یاری می‌رسانند و این دلیل بر قانونی و شرعی بودن خلافت آنان است؛ در پاسخ گفته می‌شود، یکی از وظایف امام راهنمایی و کمک رسانی به مسلمانانی است که حاکم غاصب بر آنان حکومت دارد.
یکی از شبهاتی که از سوی مفتیان وهابی مطرح شده، تعاملات و مساعدتهای امیرالمؤمنین (ع) به خلفای سه گانه اهل سنت است. وهابیون با استناد به روایاتی از منابع شیعه ادعا می کنند، بارها امیرالمؤمنین (ع) به خلفای سه گانه یاری رسادند و این دلیل بر قانونی و شرعی بودن خلافت آنان است که در پاسخ گفته می‌شود، یکی از وظایف امام (ع) راهنمایی و کمک رسانی به مسلمانانی است که حاکم غاصب بر آنان حکومت دارد.
وهابیون در سخنی بی اساس مدعی شده اند، اگر امیرالمومنین (ع) خود را خلیفه بعد از پیامبر (ص) می دانستند، چگونه به این مقام خود احتجاج نکرده است؟! با بررسی منابع معتبر اهل سنت، نمونه هایی شاخص از احتجاجات حضرت به خلافتشان وجود دارد که به عنوان نمونه احمد بن حنبل در کتاب مسند خود به احتجاج امیرالمؤمنین (ع) در مقابل اصحاب پیامبر (ص) و تأیید آنان بر خلافت و ولابت ایشان اذعان می‌کند.
وهابیون در سخنی بی اساس مدعی شده اند، اگر امیرالمومنین (ع) خود را خلیفه بعد از پیامبر (ص) می دانستند، چگونه به این مقام خود احتجاج نکرده است؟! با بررسی منابع معتبر اهل سنت، نمونه هایی شاخص از احتجاجات حضرت به خلافتشان وجود دارد که به عنوان نمونه بخاری و مسلم در کتاب خود احتجاج حضرت در مقابل خلیفه اول اهل سنت را بیان کرده‌اند.
کسى از همه چیز با خبر است که در هر مکان و هر زمانى حاضر و ناظر باشد و او تنها ذات پاک خدا است و غیر او که وجودش محدود به زمان و مکان معینى است، طبعاً نمى تواند از همه چیز باخبر باشد، ولى هیچ مانعى ندارد که خداوند قسمتى از علم غیب را که مصلحت مى داند و براى تکمیل رهبرى رهبران الهى لازم است در اختیار آنها بگذارد که آن را علم غیب بالذات نمى‌‌گویند، بلکه علم غیب بالعرض و به تعبیر دیگر یادگیرى و تعلّم از داناى غیب است.
از آیاتی که دلالت بر خلافت و جانشینی امیرالمؤمنین (ع) دارد، آیه 3 سوره مائده است؛ وهابیون ادعا می کنند این آیه شریفه در روز عرفه نازل شده است. ترمذی نیز می نویسد پیامبر (ص) در عرفه حدیث ثقلین را بیان کردند؛ ابوداود به تکبیرهای بی‌جا که نشان از بر هم زدن سخنان پیامبر (ص) داشته، اشاره می‌کند. حال سؤال اینجاست که پیامبر (ص) چه چیزی را می‌خواستند بیان کنند؟!
در شبکه ماهواره ای وهابیت، شبهه کردند که امامت در شیعه، الهی نیست و امامان از قبل مشخص نبودند. برای اثبات، روایتی در بدا حاصل شدن نسبت به امامت سید محمد فرزند امام هادی (ع) را دلیل بر مشخص نبودن امامت امام حسن عسکری (ع) دانستند؛ در حالیکه این امر بر ائمه (ع) و خداوند مشخص بود و بر شیعیان محرز گردید.
بیان کرامات بعضی از اصحاب خاص رسول خدا (ص) یکی از نکاتی است که علمای مشهور اهل سنت در کتاب خود به ثبت و ضبط آن اهتمام ویژه ای داشتند. یکی از اصحاب حضرت که جایگاه ویژه‌ای نزد مسلمانان دارد، ابوایوب انصاری است که زیارت قبر او و توسل به او نه تنها در میان مسلمانان رواج دارد، حتی رومیان قدیم نیز به قبر او متوسل می‌شدند.
مفتیان وهابی با استناد به زیارت اربعین سیدالشهداء (ع) به گریه آسمانها و زمین بر حضرت ایراد گرفته و این واقعه را محال می دانند. آنان با انکار گریه اهل جهنم در کلام امام صادق (ع) در این زیارت، این اتفاق را از خرافات شیعه می‌دانند؛ در حالی که در قرآن کریم به افسوس و حزن اهل جهنم بر اعمال گذشته خود و آرزوی بازگشت به دنیا اشاره می‌کند.
مفتیان وهابی با استناد به زیارت اربعین سیدالشهداء (ع) به گریه آسمانها و زمین بر حضرت ایراد گرفته و این واقعه را محال می دانند. آنان با انکار گریه مخلوقات عالم هستی برای مصائب سیدالشهداء (ع)، این اتفاق را از خرافات شیعه می‌دانند؛ در حالی که در منابع معتبر آنان روایاتی همانند احادیث شیعه در مسئله اشک مخلوقات جهان بر سیدالشهداء (ع) وجود دارد.
يكی از راهبردهای اصلی وهابيت در مواجهه با مكتب اهل بيت (ع) و نظام اسلامی برخاسته از آن، تأسيس شبكه های ماهواره ای با حمایت قدرت های استعماری و استکباری است که با اهداف كلی مواجهه مستقيم با مبانی ناب شيعه، بی اعتباركردن مذهب تشيع، تثبيت تفكر وهابيت در جهان اسلام، تضعيف نظام مقدس جمهوری اسلامی، مصادره و جذب اهل سنت و ... مشغول به کار است.