بهائیت و انقلاب اسلامی
تشکیلات بهائیت خبر داد که در نتیجه پیگیریهای خود، اعضای پارلمان و سناتورها از سراسر اروپا، یک بیانیه مشترک ضدایرانی در خصوص وضعیت زنان بهائی در ایران صادر کردند. تشکیلات بهائیت پس از اغتشاشات برهنگی به دنبال سوءاستفاده از واژه زن، برای وحدت جریانات برانداز و اپوزیسیون ایران بوده است.
بهائیتی که با شعار آزادی، افراد را به خود جذب میکند، با ایجاد فضایی بسته برای پیروانش، حق مشارکت سیاسی و تصمیمگیری برای آینده را از آنان سلب میکند. البته بهائیت نشان داده که آموزه ممنوعیت دخالت در سیاست، خود سیاستی مقطعی است و هر زمان گرایش به قدرتی به نفع بهائیت باشد، این آموزه نیز نقض میشود.
فرقهی ضالهی بهائیت، قبل از انقلاب و در دوران حکومت ستمشاهی پهلوی، توانست بسیاری از مناصب بالای دربار را به خود اختصاص دهد و در تصمیمگیرهای مملکتی نقش مؤثری را ایفا کند. بعد از انقلاب اسلامی و با برچیده شدن بساط ظلم و منع حضور بهائیان در مناصب حکومتی، بهائیان از طرق دیگر دست به کار شدند و در فتنهی 88 دست آنها بر ملا شد.
تشکیلات بهائیت دلیل خوشحالی خود از خبر شهادت آیت الله رئیسی را صدور احکام اعدام منافقین به دست او و اعدام تعدادی بهائی را در زمان مسئولیت ایشان بیان میکند. اما آیا اعدام کسانی که دستشان به خون هزاران ایرانی آلوده بود و یا کسانی که مرتکب جاسوسی شده بودند، در عین حالی که به نزدیکان آنان تعرضی نشد و حق دادخواهی داشتند، بر خلاف عدل و انصاف بود؟
جریان انقلابی به رهبری امام خمینی (ره) در مبارزهی خود با بهائیت، سه مشخصه را دنبال میکرد: 1. این جریان در اصل به دنبال مبارزه با استعمار بود و از این طریق مبارزهی با بهائیت را به پیش میبرد. 2. این جریان بهائیت را بیشتر به چشم یک حزب و نه فرقهی مذهبی میدید. 3. این جریان به دنبال افشای ابعاد عملکرد بهائیت در زمینههای گوناگون بود.
پس از شهادت آیت الله رئیسی، تشکیلات بهائیت با انتشار پستهایی شادی خود را از این اتفاق نشان داد و ایشان را ظالم و عاقبتش را وعده پیامبرنمای بهائی به ظالمین دانست! اما به راستی تعریف بهائیت از ظلم چیست؟ چطور اعدام منافقین سنگدل و یا جاسوسهای بهائی ظلم است، اما کشتار میلیونها انسان بیگناه توسط حامیان بهائیت ظلم نیست؟
تشکیلات بهائیت با انتشار تصاویری مدعی شد که از ورود بهائیان به قبرستان، برای زیارت مردگانشان جلوگیری میشود؛ سناریویی که پیشتر «پیام ولی» مجری آن بود. چند روز پیش از آن نیز رسانه بهائیت مدعی آسیب رساندن به قبور بهائی در سمنان شده بود. به راستی چه کسانی جز تشکیلات بهائیت بیش از همه، از خبرسازی در مورد اموات بهائی سود میبرند؟
حفاظت از زنان ایران، بهانه مشترک تشکیلات بهائیت و دشمنان، جهت حمله حقوقی به کشورمان بود. سازمان عفو بینالملل در نامه خود به رئیس قوه قضائیه ایران، خواستار پایان دادن به جنگ ادعایی علیه زنان ایرانی شد. کمیسیون آزادی مذاهب آمریکا (USCIRF) هم با صدور بیانیهای خواستار تشدید تحریمها علیه کشورمان شد.
در سالگردی که بهمن 1402 برای جناب بازرگان در قم برگزار شد، احمد منتظری از حق شهروندی بهائیان در ایران دفاع کرد. با توجه به اینکه بهائیان در قانون، از حقوق انسانی برخوردارند، طرح حقوق بهائیان، در واقع دفاع از تشکیلات و تبلیغ بهائیت در ایران است و بزرگ شدن با چسبیدن به نام بهائیت، برازنده روحانی شیعه نیست.
تشکیلات بهائیت به بهانه برخورد با بهائیان، خواستار ایجاد اتحاد جهانی، علیه کشورمان شد؛ اما آنچه از قرائن برمیآید، تشکیلات بهائیت به فشار سیاسی و تحریم اقتصادی علیه کشورمان قانع نمیشود و بهائیانی مثل «مریم معمارصادقی»، از حمله نظامی علیه ایران نیز سخن گفتهاند! رفتار امروز بهائیت، بر خلاف نهی از آزادیخواهی و اعتراض به حکومتها در تعالیم بهائی است.
یکی از موارد ادعایی نقض حقوق بهائیان در ایران، گذراندن تحصیلات عالی به شرط انکار عقایدشان معرفی میشود؛ اما بر فرض وجود چنین شرطی، تشکیلات بهائیت خود اعتراف دارد که بهائیان برای تحصیلات عالی، باید انتساب خود را به تشکیلات صهیونیستی و برانداز بهائی منکر شوند و نیازی به انکار عقایدشان نیست.
تشکیلات بهائیت در بیانیه آذر 1402 خود، ضمن استفاده از بزرگنمایی و دروغ در پوشش اتفاقات ماههای اخیر در خصوص بهائیان، جمهوری اسلامی را بهائیستیز معرفی میکند. این در حالی است که تشکیلات بهائیت، با کشاندن اتباعش به تقابل با حکومت و قانونشکنی، خود مقصر برخوردهای حداقلی صورت گرفته با بهائیان است.
در بیانیه ضدایرانی 13 آذر 1402 بهائیت، ادعا شده که اکثر بازداشتیهای اخیر در ایران، زنان هستند؛ چرا حکومت، با دستگیری مادران بهائی، آنان را از فرزندانشان جدا میکند؟ باید پرسید که چرا تشکیلات بهائیت با اصرار به تبلیغ حداکثری و فعالیت سازمانی، آن هم سازمانی که به دنبال براندازی در ایران است، مادران بهائی را از فرزندانشان جدا و به اقشار آسیبپذیر بهائی صدمه میرساند؟
پیام اخوان، وکیل و حقوقدان ایرانی - کانادایی است که در سال 1975 به کانادا مهاجرت کرد. این عضو فرقه بهائیت، عضو دیوان داوری دادگاه لاهه و از پایهگذاران «مرکز اسناد حقوق بشر ایران» در نیویورک بوده است. پیام اخوان با نفوذ در مجامع حقوقی جهانی، نقش بسزایی در افزایش فشارهای بینالمللی به بهانه حقوق بشر، علیه ایران دارد.