پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اجرای طرح نور در کشور، بهانه‌ای برای جریان‌های برانداز شد تا اغتشاشات شکست‌خورده برهنگی در ایران را دوباره احیاء کنند.

در این بین، فرقه بهائیت که از سال 1401 تا کنون، لحظه‌ای از تلاش برای احیای آشوب و اغتشاشات غافل نشد،[1] اجرای طرح نور نیروی انتظامی را فرصتی برای شدّت بخشیدن به فعالیت‌های براندازی خود دید.

اردیبهشت 1403 تشکیلات بهائیت بیانیه‌ای صادر کرد و در آن با راه‌اندازی موجی رسانه‌ای، ادعا می‌کند که طی هفته‌های اخیر، موج حملات به زنان بهائی در سراسر ایران شدت گرفته است.[2]

تشکیلات بهائیت در این بیانیه، خواسته‌ی زنان بهائی را با زنان ایرانی یکی می‌داند و از کشف حجاب برخی زنان، به فداکاری‌ و تلاش‌ برای رسیدن به آرزوها، برابری و زندگیِ شایسته یاد می‌کند و سعی دارد تا رهبری جریان معترض را به دست گیرد.

اما تحرکات بهائیت برای تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی، به تلاش برای گسترش نافرمانی مدنی محدود نشده و عناصر این فرقه در سازمان عفو بین‌الملل مثل رها بحرینی هم به ایفای نقش مخرب خود پرداختند.

تا جایی که سازمان عفو بین‌الملل هم یک روز پس از بیانیه مطبوعاتی ضدایرانی بهائیت، خطاب به رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی نامه‌ای نوشت و اقدام فوری برای پایان دادن به جنگ ادعایی مقامات ایران علیه زنان را خواستار شد.

هم‌زمان با درخواست عفو بین‌الملل، کمیسیون آزادی مذاهب آمریکا (USCIRF) هم بیانیه‌ای با عنوان «سرکوب فزاینده زنان ایرانی به دلیل خودداری آنها از تن‌دادن به حجاب اجباری» منتشر کرد و خواستار تشدید تحریم‌ها علیه ایران شد.[3]

اما به همان میزان که حفظ پوشش مناسب برای سلامت روانی و امنیت فردی زنان در جامعه مؤثر است؛ مبارزه با آن توسط بهائیت هم ناقض حقوق زنان است.

علاوه بر آن، تشکیلات بهائیت چگونه داستان خود را با جریان براندازی و هرگونه قانون‌شکنی در ایران یکی می‌داند، در حالی که بر اساس اعتقاداتش، باید مطیع محض حکومت باشد و از آزادی‌خواهی که آن را نماد حیوانیت می‌داند، بر حذر باشد![4]

چرا تشکیلات بهائیت به بهانه آزادی‌خواهی در ایران، عقاید خود را زیرپا می‌گذارد و سردسته جریان براندازی می‌شود، اما در فلسطین اشغالی مطیع صهیونیست‌ها است؟ چرا بهائیت داستان خود را با مردم فلسطین یکی نمی‌داند؟

فعالیت‌های بهائیت از سال ۲۰۲۲ نشان داده که این فرقه به عنوان عامل دشمن، به دنبال افزایش پرونده‌های حقوقی علیه ایران در مجامع بین‌المللی است.

پی‌نوشت:
[1]. بنگرید به آلبوم: تلاش بهائیت برای احیای زن زندگی آزادی
[2]. بیانیۀ مطبوعاتی جامعۀ جهانی بهائی به تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳.
[3]. نامه سازمان عفو بین‌الملل خطاب به رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی در قالب "اقدام فوری"، مورخ: ۱۹ اردیبهشت 1403.
[4]. ر.ک: حسینعلی نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 117-116، بند: 123.