کانال‌های بهائی با ذکر گوشه‌ای از نامه‌ی تولستوی به برتراندراسل مدعی شدند که وی، کلید حل مشکلات عالم را پیامبرخوانده‌ی بهائیان معرفی کرده است. اما گذشته از آن‌که بهائیان برای این ادعای گزاف خود سندی ارائه نکرده‌اند، چگونه حسینعلی نوری می‌تواند کلید حل مشکلات عالم باشد در حالی که حتی نتوانسته مشکلات میان خود و برادرش را حل کند؟!

مبلّغ بهائی در توجیه سخن حسینعلی‌بهاء بر کر و کُور شدن برای ایمان به او و تعارض آن با تحری حقیقت، مدعی شد: در بهائیت دین موروثی نیست و هرکس از دین خود برگردد مجازاتی ندارد». در پاسخ می‌گوییم: با برنامه‌ریزی‌های تشکیلات بهائی، عملاً در بهائیت نیز دین موروثی است. بعلاوه، مجازات سخت طرد، برای معرضین از بهائیت در نظر گرفته شده است.

در یکی از مقالات سایت آئین بهائی، به نقل از شوقی افندی می‌خوانیم که بهائیان می‌بایست، تمام تلاش خود را نسبت به پیشرفت ایران بگمارند. اما روی دیگر خیرخواهی این پیشوای بهائیان برای ایران و ایرانی، توهین‌ها و هتاکی‌های زننده‌ی او نسبت به ایرانیان است. هم‌چنان که وی ایرانیان را وحشی، بی‌رحم، متعصب و شقی خطاب می‌کند!

سایت آیین بهائی، با قرار دادن بخشی به نام «کشور مقدس ایران در خلال آثار بهائی»، در تلاش برای جذب قلوب ایرانیان به سوی بهائیت است. اما لازم است بدانیم بر خلاف تکریم‌هایی که به پیشوایان بهائی نسبت به ملّت ایران داده می‌شود؛ مردم شریف ایران، همواره آماج توهین‌ها و ناسزاگویی‌های پیشوایان بهائیت، خصوصاً پیامبرخوانده‌ی این فرقه بوده‌اند.

کانال‌های تلگرامی بهائیت به نقل از جناب عبدالبهاء، مسئله‌ی عقلی «لزوم رجوع جاهل به عالم» را مطرح ساختند. اما این نظریه در حالی مطرح می‌شود که اولاً: علی‌محمد باب از خرید، فروش و استعمال دارو منع کرده است. ثانیاً: پیشوایان بهائی بارها رجوع شیعیان به مجتهدین (متخصصین در حرفه‌ی خود) را حرام اعلام کرده‌اند!

بهائیان با استدلال به روایتی، مدعی‌اند باء در بسم الله الرحمن الرحیم، اشاره به پیامبرخوانده‌ی آنان دارد. در پاسخ خواهیم گفت: امام صادق (علیه‌السلام) در مقام نسبت حروف بسم الله به القاب خدا بوده و بهاءالله در اینجا، به نورانیت خدا اشاره دارد. بعلاوه آن‌که حضرت علی (علیه‌السلام) در روایتی خود را به «ب» بسم الله تشبیه می‌کند.