پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کانال‌های تلگرامی تبلیغی بهائیت به نقل از جناب عبدالبهاء مدعی شدند: «این را بدانید جمال مبارک (بهاءالله) امر اكید به رجوع به حكیم فرموده‌اند. انسان باید جزئیات را هم از حكیم سؤال نماید. حال من از برای شما برهان می‌آورم. اگر بخواهیم پنجره درست كنیم باید به نجّار رجوع كنیم، چه كه نجّار در صنعت خود از سایرین ماهرتر است... به همین نحو در جمیع صنایع و فنون، ارباب فن در شغل خود از سایرین ماهرترند».(خاطرات حبیب، ج 1، ص 205)
​این ادعا در حالی مطرح می‌شود که:
اولاً: مبشر بهائیت جناب علی‌محمد شیرازی (باب)، صراحتاً از خرید و فروش و استعمال دارو منع کرده است: «أنتُم الدَّواء ثُمَّ المُسکرات و نوعها تَملِکونَ و لاتَبیعُون و لاتَشتَرون و لاتَستَعمِلون إلّا بِما أنتُم تُحِبُّون أن تصنَعُون[6]؛ شما داروها و مست کننده‌ها و انواع آن‌ها را نخرید و مفروشید و مالک نشوید و به کار مبرید، مگر برای ساختن چیزهایی که دوست دارید آن‌ها را بسازید».(بیان عربی، ص 42) بنابراین رجوع به طبیب بدن استعمال دارو چه فایده‌ای دارد؟!
ثانیاً: پیشوایان بهائی از یک‌سو مسئله‌ی عقلی «لزوم رجوع جاهل به عالم» را مطرح می‌کنند و از سویی دیگر، مراجعه به مرجع تقلید که متخصص به شمار می‌رود (برای یافتن حکم شرعی) را باطل می‌دانند!(مبادی روحانی، ص 12)

پی‌نوشت:
حبیب مؤید، خاطرات حبیب، به نقل از کانال‌های تلگرامی تبلیغی تشکیلات بهائیت.
علی‌محمد شیرازی، بیان عربی، نسخه‌ی الکترونیکی، نشر بابیه.
احمد یزدانی، مبادی روحانی، تهران: لجنه‌ی ملّی نشر آثار ملّی، 104 بدیع.