عایشه
چهره سازی از خلفا به بهانه‌های واهی، کاری شده که طرفداران مکتب خلفا از بدو رحلت رسول خدا تاکنون به آن اشتغال دارند. آنها برای مقدس جلوه دادن چهره خلفا به روایاتی تمسک می‌کنند که علاوه بر واهی بودن آنها، احتمال جعلی بودنشان بسیار است. علاوه بر آن هرگز این روایات، چهره سیاه مکتب سقیفه را پاک نمی‌کند.
یکی از مباحثی که در بین برخی از برادران اهل سنت به عنوان فضیلت نقل می‌شود، دفن شدن رسول خدا در حجره عایشه است. بر فرض اینکه دفن شدن رسول خدا در خانه کسی برای آن شخص فضیلت آورد، آیا این سخن درست است؟ آیا واقعا رسول خدا در خانه عایشه دفن گردیده است؟ یا اینکه حضرت رسول در ملک شخصی و منزل خویش به خاک سپرده شده است؟
در برخی از منابع اهل سنت به برخی از رفتارها از ام الومنین اشاره شده است که دور از شان ایشان است. ان شاءالله که این‌گونه سخنها درست نیست و الا برای مادر مسلمین خیلی ناگوار است که فرزندانش را به میدان قتلگاه جمل ببرد و چند هزار نفر از آنها را به کشتن دهد. یا اینکه از شنیدن خبر برادر رسول خدا سجده شکر بجا آورد.
وهابی‌هایی داعیه‌دار هدایت امت اسلامی شدند که از هیچ دروغ و تهمت و تحریف حقائق تاریخی ابایی ندارند. عبدالله ابن محمد الغنیمان از مفتیان زبردست در حوزه تحریف حقائق و دست‌بردن در احادیث است که نمونه‌های متعددی در آثار او مشهود است که اکنون یک نمونه از آن تحریفها و دروغ‌های وی را در این پست به عرض می‌رسانیم.
وهابیان معقتدند که عزاداری بدعت است. این در حالی است که احمد بن حنبل در کتاب مسند، حدیثی را نقل کرده که عایشه در عزای پیامبر گرامی اسلام گریه و زاری کرد و حتی به صورت خود زد. روایت به این صورت است: «وقتی رسول خدا از دنیا رفتند، سر ایشان را روی بالشتی گذاشتم. بلند شدم و به همراه زنان به سر و صورت و سینه خود می‌زدم.»
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در مناسبتهای مختلف فضائل اهل بیت (علیهم السلام) را بازگو می‌کرد تا همگان به عمق وجودی ایشان پی ببرند و چنگ در ریسمان اینان بزنند تا گمراه نشوند، لذا دوست و دشمن، اهل بیت پیامبر را به عنوان معیار در تمام اعمال خود می‌دانستند، از جمله عایشه امیرالمؤمنین را سنگ محک می‌داند.
عایشه همسر پیامبر، در مورد رحلت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در آغوش حضرت علی (علیه السلام) و وصی بودن امیرالمؤمنین گفت: چه کسی این سخن را گفته است؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگام مرگ به سینه‌ی من تکیه داده بود، و در همان حال از دنیا رفت، من متوجه این معنی نشدم، پس چگونه علی را وصی خود قرار داد.
خداوند در قرآن نام دو همسر پیامبری را متذکر می‌شوند که نسبت به شوهرانشان اهانت و آزار و اذیت می‌کردند؛ از آن‌جایی که تاریخ تکرار می‌شود عین همین موضوع نسبت به پیامبر اکرم تکرار شد و دو همسر پیامبر، ایشان را آزار و اذیت می‌نمودند و در مناسبتهای مختلف هم پیامبر اکرم و هم برخی صحابه مثل عمر، نام این دو نفر را متذکر می‌شدند.
در روایتی تکان دهنده، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) عوامل لعن خدا و رسولش و پیامبران الهی دیگر را بر‌می‌شمرد. در این روایت شش گروه از انسان‌ها هستند که مورد لعن خدا و رسولش و پیامبران دیگر الهی قرار می‌گیرند. با جستجو در تاریخ و بررسی برخی روایات، به افرادی بر می‌خوریم که جزو مصادیق این روایت هستند.
برخی از مولفین اهل سنت برای وجیه جلوه دادن چهره عایشه، در صدد این بر آمدند که روایاتی را بیان کنند که عایشه در آن به بیان فضائل اهل بیت (علیهم السلام) پرداخته است. با این روش ادعا می‌کنند که عایشه ارتباط صمیمی و دوستانه‌ای با خاندان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) داشته است. ولی آن‌چه از تاریخ بر می‌آید چیزی غیر از آن است.
عایشه همسر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در عکس العمل به شهادت حضرت فاطمه (علیهاالسلام) نه تنها برای تسلیت‌گویی به نزد امیرالمومنین (علیه‌السلام) و نزدیکان ایشان نرفت بلکه حتی از شهادت حضرت زهرا (علیهاالسلام) اظهار خشنودی و سرور نموده است که این نقل تاریخی، بنابر اعتراف یکی از عالمان حنفی اهل سنت است.
شخصی نزد عایشه به امیرالمومنین(ع) دشنام داد، اما عایشه نه تنها هیچ عکس العمل منفی در برابر فرد دشنام دهنده نشان نداد، بلکه به نوعی رضایتش را از این عمل، اعلام کرده و به فرد دشنام دهنده گفت که من در مورد ناسزایی که به علی گفتی چیزی به تو نمی‌گویم. سیاق این حدیث دلالت بر رضایت عایشه از ناسزاگویی به امیرالمومنین(ع) دارد.
برخی می‌گویند: عایشه محبوب‌ترین افراد نزد پیامبر بوده است. اما از برخی آیات استفاده می‌شود که دو نفر از زنان پیامبر، کاری با پیامبر کرده‌اند که باید به سوی خدا توبه کنند. و همینطور در منابع اهل سنت در مورد فردی از زنان پیامبر که معلوم است چه کسی است آمده است که او صدای خود را بر پیامبر بلند کرده بود.
یکی از احادیثی که امروزه بسیار بر سر زبانها افتاده و اهل سنت به طور گسترده به آن استناد می کنند ، حدیثی است که در مورد فضائل عایشه از پیامبر اکرم نقل می شود . اما آیا این حدیث واقعا از رسول خدا صادر شده یا این که هدف از نقل و نشر آن چیز دیگری است ؟