گفت: کوروش کبیر، پادشاه پاک آریایی، حکومت خود را به هیچ کس تحمیل نمی‌کرد. همگان آزاد بودند که حکومت او را بپذیرند یا نپذیرند!

گفتم: این حرف‌ها درست نیست. انسانی که اهل تفکر و مطالعه باشد، به خوبی درمی‌یابد که کوروش، به سرزمین‌ها حمله می‌کرد، خون می‌ریخت و خانه‌ها را به آتش می‌کشید. حتی ناجوانمردانه، وقتی مردم در خواب بودند، به آنان می‌تاخت و آنان را مبهوت و سرگردان، به زور، به سلطه خود درمی‌آورد.

[نکته قابل توجه اینکه کوروش، سربازان خود را به یاری خواستن از "خدایان" فرامی‌خواند.]

گزنفون، کوروش نامه، ترجمه رضا مشایخی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1384، ص 214.