هویت ملی
به ادعای موبدان زرتشتی، چهارشنبه سوری ربطی به زرتشتيان ندارد. میگویند چهارشنبه سوری (يوم الاربعاء) مربوط به عرب عصر جاهليت بوده است، و يا در بهترين حالت، تركيبی از سنتهای بومی ايرانی و سنتهای عرب عصر جاهلی است. پس چرا عدهای با همه وجود میكوشند كه اين سنت ناموزون و بیمحتوا را زنده نگه دارند؟ آيا اين جشن كذايی، توهين به هويت مردم ايران نيست؟
دیاکونوف مورخ مشهور تاریخ ایران باستان مینویسد که در سال دوم میلادی، فرهاد پنجم با مادر خویش موزا که اصالت رومی داشت، عقد ازدواج بست. برخی عقیده دارند که این موضوع حاکی از گسترش زرتشتیگری در سرزمین پارت میباشد..
شایارشا (نوه دختریِ کوروش دوم) برخلاف سیره پدربزرگ خود، خیلی اوقات اهل احترام به ادیان خرافهآمیز نبود. کمتر حیلهگری میکرد. البته گاهی کوتاه میآمد و احترام میکرد. ولی خیلی اوقات، نه. خشایارشا در بابِل، معبد بت پرستان را ویران کرد، بتها را به زیر کشید.
اردشیر بابکان، مؤسس شاهنشاهی ساسانی، بر ضد اشکانیان شورش کرده؛ آنان را برانداخت و خود به حکومت رسید. او به زور شمشیر، مناطق مختلف ایران را مطیع خود کرد. سپس به مَرو تاخت و گروهی را کُشت و سرهایشان را به آتشکده آناهید فرستاد.
طبق شاهنامه، کیخسرو پادشاه ایران (سلسله کیانیان) به اردبیل (که شهری آباد و پیشرفته بود) تاخت، ساکنان آن را قتل عام و آن دیار را به قلمرو خود ملحق کرد و پس از کشتار اهالی آن، آتشکدهای نیز در آنجا بنا کرد.
ما بارها در کنار انتقاد از هخامنشیان، از خوبیهای کوروش و هخامنشیان گفتیم. مثلاً از غیرت اکثر مردان پارسی و پوشش کامل زنان هخامنشی. حال سؤال ما از آن دسته باستانگرایانی که ما به بی انصافی متهم می کنند این است که خود شما آیا انصاف دارید؟ جز تعریف و تمجید های اغراق آمیز و اغلب دروغ، درباره کوروش چه گفتید؟ چند بار حاضر شدید از رفتارهای کوروش انتقاد کنید؟
شعر «ز شیر شتر خوردن و سوسمار، عرب را به جایی رسیده است کار، که تاج کیانی کند آرزو، تفو بر تو ای چرخ گردون تُفو» از فردوسی نیست. در نسخههای قدیمی شاهنامه نیامده است. از سویی، فردوسی برخی از شاهان عرب باستان را ستوده است. متن شعر هم واقعاً مبتذل است و جدّاً بعید است از فردوسی باشد.
حکیم ابوالقاسم فردوسی، مسلمان و شیعه مذهب بوده؛ در ابتدای شاهنامه، پیروی از محمد و آل محمد را طریق رستگاری نامیده است. او میگوید که منِ فردوسی، بندهی اهل بیت پیغمبرم و راه نجات، تبعیت از محمد و آل محمد است.
قربانی کردن گوسفند و بز و گاو و اسب در فرهنگ هخامنشی و ایضاً در جامعه زرتشتی همواره وجود داشته و دارد. آنان خیلی خیلی بیشتر از مسلمانان حیوانات را قربانی میکردند. حتی در مواردی مرسوم بوده که حیوان را قبل از قربانی شکنجه میکردند...
شایعه آمد که آخوندها میگویند: «در سه جا دروغ نیکوست: میدان جنگ، وعده به زنان و اصلاح بین مردم.» پاسخ میدهیم: اولاً این حدیث جعلی است. ثانیاً قرآن میگوید: وعده دروغ، کار شیاطین است. ثالثاً در اندیشه اسلام، گاهی برای نجات جان یک بیگناه میتوان دروغ گفت. چون خون بیگناه مهمتر از دروغ گفتن یا نگفتن است. باید بر اساس عقل و منطق سنجید.
آرش صالح از اعضای اصلی حزب دموکرات کردستان (HDK) در مصاحبه با خبرگزاری صهیونیستی جروزالم پُست (The Jerusalem Post) سخنانی به زبان آورد که نشان میدهد مشارکت پایین مردم، این گرگهای تجزیه طلب را به این طمع بیاندازد که عرصه برایشان باز شده و بر اساس همین توهّم دست به عملیاتهای تروریستی بزنند.
اکثر کسانی که از نزدیک، آرین وطنخواه را میشناسند، پس از مدتی، با او قطع ارتباط میکنند. اخلاق تند، بددهنی، رفتارهای متکبرانه در کنار یک عادت زشت دیگر: «قرض گرفتن و پس ندادن!» سبب شده که دوستانی اندک و دشمنانی بسیار در میان ایرانیان خارج نشین داشته باشد.
راه بازگشت آرامش به قلبهای ما آن است که در محضر خداوند، به خطای خود (و به انتخاب غلط خود) اعتراف کنیم و در صدد جبران برآییم. یعنی با انتخابات و صندوق رأی قهر نکنیم. بلکه برای روی کار آمدن یک نیروی صالحِ سالم را که محبوب مؤمنین و مورد غضب استعمارگران و غارتگران جهانی است، انتخاب کنیم.
هر انسان خردمندی بر این نکته واقف است که تبعیت از دشمنِ شرور، به صلاح نیست. بلکه اغلب لازم است انسان دقیقا کاری را انجام دهد که دشمن از آن هراس دارد. منظورم چیست؟ چند مدتی است که رسانههای صهیونیست، با خوشحالی از مشارکت پایین در انتخابات جاریِ ایران (انتخابات ریاست جمهوری 1400) سخن میگویند