شیعه انگلیسی
یکی از شاخصههای اساسی جریان افراطی تشیع لندنی، غلو و افراط در مسئله عزاداری و ترویج برگزاری دهههای مختلف عزاداری در طول سال در مناسبتهای مختلف است. انجام این اعمال افراطی، توسط طرفداران این جریان در صورتی است که اهلبیت عصمت و طهارت(ع) همواره خود را «نُمْرقه وسطی» یعنی گروه معتدل و دور از افراطوتفریط معرفی میکردند که تندروان باید بهسوی آنها بازگردند و جاماندگان باید خود را به آنها برسانند.
جریان افراطی تشیع لندنی سعی دارد با اقدامات افراطی، چهرهای متفاوت و ناپسند از تشیع را به جهانیان ارائه کند و در این مسیر، جاذبههای تشیع را به دافعه تبدیل کرده است؛ این در حالی است که این اقدامات افراطی، بر خلاف مبانی ناب شیعه و سیره اهلبیت عصمت و طهارت است؛ زیرا اهلبیت عصمت و طهارت(ع) در برخورد با پیروان مذاهب گوناگون، شیوههای نیکو داشتند.
جریان تشیع لندنی که سابقهای نسبتاً طولانی در توهین به علما و مراجع تقلید شیعه دارد و آشکارا با وحدت امت اسلامی مخالفت میکند، به خیال خام خویش، به دنبال نمایش مبانی حقیقی اسلام است؛ غافل از اینکه اینگونه حرکات، ثمری جز تقویت پروژه اختلافافکنی دشمنان حقیقی اسلام و شعلهور ساختن آتش تفرقه و نفاق در جامعه اسلامی به دنبال نخواهد داشت.
خداوند متعال در قرآن تفرقه و اختلاف میان مسلمین را مقدمهٔ ذلّتپذیری میداند؛ بنابراین باید مسلمانان جهان با توجه به آموزههای قرآنی و درس گرفتن از آن، مانع تفرقه و اختلاف میان مسلمین شوند.
صهیونیسم جهانی، در راستای تخريب شيعه در اذهان جهانيان، از هيچ اقدامی فروگذار نمیكند و برای رسيدن به اهدافش، هر نوع اقدام و فعاليتی عليه شيعه را جايز میداند؛ ازجمله اقدامات آنان عليه شيعه که در سطح بسيار گستردهای انجام میشود، دروغ سازی، شايعه پراكنی و انتشار صدها تهمت ناروا و خلاف واقع، عليه آنان است. هدف از نشر دروغها و تهمتها، ايجاد ذهنيت منفی در بين مسلمانان جهان است.
از شاخصههای اساسی جریان افراطی تشیّع لندنی، افراط و غلوّ در مسئله تبرّی است. به دلیل همین مبنای افراطی است که طرفداران و بزرگان این جریان، مخالف با آرمان آزادی فلسطین و قدس و جبهه مقاومت هستند و اسرائیل غاصب را به رسمیت میشناسند و چشم بر جنایات دشمن اصلی تشیع (صهیونیسم) بستهاند، این در حالی است که سیره اهلبیت عصمت و طهارت(ع)، خلاف این مبنا است.
وحدت آموزهای قرآنی و سفارش مؤکد پیامبر(ص) و اهلبیت(ع) است؛ متأسفانه برخی از جریانهای افراطی با حمایت استکبار، با اقدامات افراطی و تفرقهانگیز خود به دنبال تفرقه میان مسلمانان هستند و به مقدسات سایر مذاهب اهانت میکنند؛ اقدامی که باعث ریخته شدن خون شیعیان بسیاری در کشورهای عراق، سوریه، پاکستان و ... شده است.
طرفداران جریان افراطی و انحرافی «تشیع لندنی» با تندروی و خشونت در برابر سایر مذاهب به ویژه برخورد با اهلسنت و یا برخورد با علما و شخصیتهای شیعی، در مسیر تحقق خواستههای دشمنان اسلام و شیعه قدم بر میدارند، درحالیکه سیره اهلبیت(ع) سراسر تلاش و توصیه بر تعامل و وحدت امت اسلام و محبت و عطوفت به برادران دینی و شدت و غلظت به کفار و دشمنان است.
تجربه موفق شیعه و ظرفیت بالای آن در دولتسازی، موجی از بیداری اسلامی را در منطقه سبب گردید که منافع اقتصادی و تفکر استکباری را به چالش کشید و احتمال احیای مجدد تمدن اسلامی را افزایش داد. به همین دلیل از منظر دولتمردان غربی، گسترش استراتژی شیعههراسی بهعنوان جنگ سرد پیشدستانه، تا حدی احیای مجدد تمدن اسلامی را میتواند به تأخیر بیندازد.
«یاسر الحبیب» از افراد و چهرههای شاخص جریان انحرافی و افراطی «تشیع لندنی» است که عملیات اخیر «حماس» و جبهه مقاومت در سرزمینهای اشغالی که منجر به هلاکت تعداد زیادی از صهیونیستها و شکست اطلاعاتی رژیم غاصب صهیونیستی شد را محکوم کرد.
شیخ «یاسر الحبیب»، اهل کویت و رئیس هیئت خدام المهدی و یکی از طرفداران جریان افراطی تشیع لندنی است که علیرغم اکرام و تجلیل او توسط بیت شیرازیها، در کلام سایر علمای شیعه، مورد مذمت و نقد واقع شده است.
تشیع لندنی از جریانهای انحرافی و افراطی است که با اقدامات خود سبب کینه توزی و اختلاف میان مسلمانان شده است؛ در صورتی که اهلبیت(ع) پیوسته مسلمانان را به مهربانی و الفت و همدلی توصیه کردهاند. حضرت علی(ع) میفرماید: «هیچکس به وحدت و یگانگی امت محمد(ص) از من حریصتر نیست. من با چنین کاری پاداش زیبا و عاقبتی نیکو را طلب میکنم».
جریان «تشیع لندنی» جریانی است که همواره درصدد ارائه چهرهای منفور از شریعت اسلام بوده است. بزرگان و چهره های شاخص این جریان بیشتر به دنبال این هستند که چهرهای سکولار از اسلام ارائه کنند، در نگاه مخاطبین این جریان، دین اسلام بهعنوان دین فردی و «دین آخرت» شناخته میشود.
شبکهها و رسانههایی که امروز در اختیار جریانهای انحرافی و افراطی است، در آنها انواع و اقسام توهینها و تهمتها به مذاهب به چشم میخورد، شبکههایی با نامهای اسلامی و مقدس ایجاد کردهاند و همچون قرآنهای بر روی نیزه در ظاهر به نام آموزش احکام فقهی و دفاع از دین فعالیت میکنند، ولی در واقع برای ایجاد تفرقه و اختلاف میان مذاهب اسلامی تأسیس شدهاند.