پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ «تشیع انگلیسی» یا «تشیع لندنی» یکی از جریان‌های انحرافی و افراطی است که از حمایت همه‌جانبه برخی از کشورهای غربی مانند انگلیس برخوردار است. یکی از شاخصه‌های مهم جریان انحرافی و افراط‌‌گرای تشیع لندنی یا تشیع انگلیسی، غلو و افراط در مسئله عزاداری و ترویج برگزاری دهه‌های مختلف عزاداری در طول سال در مناسبت‌های مختلف است.

این جریان افراطی، با توجه به امکانات رسانه‌ای که قدرت‌های استعماری در اختیار آنها قرار داده‌اند، پیشنهاد برگزاری دهه‌های مختلف عزاداری، برای مناسبت‌هایی مانند ایام تشکیل شورای شوم سقیفه ملعونه و نقض بیعت غدیر، ایام سه بار هجوم به خانه وحی و به‌ آتش‌ کشیدن آن، ایام ضرب و شتم حضرت صدیقه طاهره سلام‌الله‌علیها و ... دارند.

طرفداران این جریان، همچنین در مراسمات عزاداری که برگزار می‌کنند، اعمال افراطی مانند قمه‌زنی، زدن زنجیرهای تیغ‌دار به بدن، راه‌رفتن بر روی خار، غلتیدن بر روی خار، راه‌رفتن بر روی زغال و ... را انجام می‌دهند. این جریان افراطی، همه موارد مذکور را مصداق شعائر حسینی علیه‌السلام می‌دانند؛ ازاین‌رو تأکید اغراق‌ آمیز و افراطی بر انجام شعائر و مناسک دینی بدون توجه به محتوای انقلابی و ایمانی مکتب تشیع، از ویژگی‌های این جریان است.[1]

انجام این اعمال افراطی، توسط طرفداران این جریان در صورتی است که اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام همواره خود را «نُمْرقه وسطی» یعنی گروه معتدل و دور از افراط‌ و تفریط معرفی می‌کردند که تندروان باید به‌سوی آنها باز گردند و کندروان باید خود را به آنها برسانند[2] و ائمه علیهم‌السلام پیروان و شیعیان خود را از انجام اعمال افراطی نهی کرده‌اند.

اسلام، دين وسط است و افراط ، تندروى و خروج از اعتدال را برنمى تابد . اين حقيقت را درآموزه هاى دينى با عناوين گوناگون می‌توان يافت ؛ از جمله در زبان روايات از افراط و تندروى با عنوان «تَعَمُّق» يادشده است . پيامبرصلی‌الله ‌علیه‌وآله فرمود:«إيّاكُم وَالتَّعَمُّقَ فِي الدّينِ! فَإِنَّ اللّهَ قَد جَعَلَهُ سَهلاً، فَخُذوا مِنهُ ما تُطيقونَ؛ فَإِنَّ اللّهَ يُحِبُّ ما دامَ مِن عَمَلٍ صالِحٍ وإن كانَ يَسيرا .[3]از سختگيرى در دين بپرهيزيد؛ زيرا خداوند ، آن را آسان قرار داده است. از دين ، آنچه را كه توانش را داريد بگيريد؛ چرا كه خداوند ، كار خوب امّا مستمر را ، هر چند اندك باشد ، دوست دارد .»

استاد شهيد مرتضی مطهری رحمةالله‌علیه، در کتاب «اسلام و مقتضيات زمان» می‌فرمايد: «يکی از خاصيت‌های بزرگ دين مقدس اسلام، اعتدال و ميانه‌روی است. خود قرآن کريم، امت اسلام را به نام امت وسط ناميده است و اين تعبير، تعبير بسيار عجيب و فوق‌العاده‌ای است. امت و قوم و جمعيتی که واقعاً و حقيقتاً دست‌ پرورده قرآن کريم باشند، از افراط و تفريط، از کندروی و تندروی، از چپ روی و راست‌ روی، از همه اينها برکنارند. تربيت قرآن هميشه، اعتدال و ميانه‌روی را ايجاب می‌کند».[4]

بنابراین باید گفت که اقدامات افراطی تشیع لندنی، خلاف سیره اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام و آموزه‌های ناب شیعی است که باید از آن پرهیز کرد.

پی‌نوشت:
[1]. افضلی، محمدعلی و مؤمنی‌ها، محمدعلی، غلو و افراط در جریان شیعه انگلیسی، ص205.
[2]. نهج البلاغة، شریف الرضی، محمد بن حسین، محقق / مصحح: صبحی صالح، هجرت، (حکمت 109). «نَحْنُ النُّمْرُقَةُ الْوُسْطی بِها یَلْحَقُ التّالِی وَ إلَیْها یَرْجِعُ الْغالِی».
[3]. متقی هندی، كنز العمّال : ج 3، ص 35، ح 5348.
[4]. مطهری، مرتضی، اسلام و مقتضیات زمان، ج1، ص69، تهران، انتشارات صدرا.