پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تشیع انگلیسی با غلو در تبری، اسلام را در تبری افراطی و دروغین خلاصه می‌کند و تمامی مطالب دینی را به سمت آن سوق می‌دهد؛ از دیدگاه تشیع انگلیسی، تبری، مخاصمه و مواجهه با اهل‌سنت و توهین و دشنام به آنها و مقدسات آنان معنا می‌شود و به دلیل همین مبانی است که این جریان، مخالف با آرمان آزادی فلسطین و قدس است و این باور (مخالفت با آزادی قدس) ریشه در انحراف و غلو در تبری این جریان دارد.

شاهد این مطلب، اقدام اخیر یکی از لیدرهای این جریان و واکنش به عملیات «طوفان الاقصی» و قیام حماس و مقاومت اسلامی در سرزمین‌های اشغالی است که منجر به هلاکت تعداد زیادی از صهیونیست‌ها و شکست اطلاعاتی رژیم غاصب صهیونیستی شد؛ با وجود اینکه قلوب مؤمنین در کشورهای مسلمان و حامیان مردم مظلوم فلسطین از انجام این عملیات مسرور گشته بود، اما یاسر الحبیب، در صفحات مجازی خود، این عملیات غرورآفرین جوانان فلسطینی و جبهه مقاومت را محکوم کرد.[1]

این در حالی است که سیره اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام، خلاف این مبنای جریان افراطی تشیع لندنی است؛ به عنوان مثال، حضرت على علیه‌السلام که انسانى حق‌پرست و عدالت‌پرور بود و روحیه حقیقت‌جویى و دفاع از مظلوم آنچنان در ضمیر و وجدانش ریشه دوانده بود که در آن لحظات آخر عمر مبارکش، به یاد حقوق مستضعفان و محرومان بود. امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حالى که در بستر شهادت آرمیده بود، به فرزندانش وصیت مى‌کند: «کونا للظالم خصما و للمظلوم عونا.[2] همواره دشمن ظالمان و یاور مظلومان باشید».

همچنین در روايتى از پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى‌الله‌عليه‌وآله نقل شده است كه آن حضرت فرمودند: «هر كس فرياد استغاثه هر مظلومى (اعم از مسلمان يا غير مسلمان) را بشنود كه مسلمين را به يارى مى‌طلبد، اما فرياد او را اجابت نكند، مسلمان نيست».[3] و در روايت ديگر فرمودند: «يارى کردن ضعيفان، بهترين و با فضيلت‌ترين صدقه‌هاست».[4] بر اساس برخى روايات ديگر، مسلمانان بايد به حل معضلات و گره‌گشايى يكديگر اهتمام داشته و در اين راستا تلاش کنند و گرنه از زمره مسلمان واقعى خارج هستند.[5]

توجه به این روایات نشان می‌دهد که سیره ائمه علیهم‌السلام، دفاع و یاری از مظلوم بوده است، بنابراین می‌توان گفت، اقداماتی که برخی از جریان‌های افراطی از قبیل تشیع لندنی در پیش گرفته‌اند، خلاف آموزه‌های ناب اسلامی و سیره ائمه علیهم‌السلام است.

پی‌نوشت:
[1]. منتشر شده در فضای مجازی.
[2]. نامه 47 نهج‌البلاغه، از وصيت‌‏هاى آن حضرت به حسن و حسين عليهماالسلام وقتى كه ابن ملجم لعنةاللّه‌عليه به او ضربت زد.
[3]. شيخ حر عاملى، وسايل الشيعة الى تحصيل مسائل الشريعة، ج11، ص108، باب 59 ح1. «من سمع منادياً ينادى يا للمسلمين فلم يجبه فليس بمسلم».
[4]. ابن شُعبه حَرّانی، تحف العقول عن آل الرسول علیهم السلام، ص414.
[5]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 2، ص 163، تهران، دارالکتب الاسلامیه.