اختلاف افکنی میان مسلمانان برای تضعیف آنها
خداوند متعال در قرآن تفرقه و اختلاف میان مسلمین را مقدمهٔ ذلّتپذیری میداند؛ بنابراین باید مسلمانان جهان با توجه به آموزههای قرآنی و درس گرفتن از آن، مانع تفرقه و اختلاف میان مسلمین شوند.
.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تفرقهاندازی، بارزترین اهرم سلطه مستکبران بر مردم است که از دیرباز همواره قدرتمندان از آن استفاده میبردند. قرآن کریم یکی از کارهای فرعون را، همین اختلاف افکنی میشمارد، چنانکه حکایت میکند: «إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِی الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَها شِیَعاً یَسْتَضْعِفُ طائِفَةً مِنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْناءَهُمْ وَ یَسْتَحْیِی نِساءَهُمْ إِنَّهُ کانَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ»؛ [1] «همانا فرعون در زمین (مصر) تکبر و گردنکشی آغاز کرد و میان اهل آن سرزمین، تفرقه و اختلاف افکند؛ طایفهای از آنها (بنیاسرائیل) را سخت ضعیف و ذلیل میکرد، پسرانشان را میکشت (که مبادا به ظهور موسی قدرت یابند) و زنانشان را زنده میگذاشت (که به خدمت پردازند). همانا فرعون بسیار مفسد و بد اندیش بود».
ایجاد اختلاف و تفرقه، راههای مختلفی دارد که ازجمله آن، راه فرقهسازی است که استعمار نو، روش فرقهسازی و حمایت از فرقهها و جریانهای انحرافی را بهعنوان یکی از راهبردهای جدید و اساسی خود در این عرصه برگزیده است و در ترویج و کمک به اندیشههایی که بهروشنی با عقاید عام مسلمانان تضاد یا تنافی دارد، همه توان خود را به کار گرفته است.
این در حالی است که خداوند در این آیه، تفرقه و اختلاف میان مسلمین را مقدمه ذلّتپذیری میداند. خداوند میفرماید ابتدا مردم گروه گروه و متفرّق میشوند، سپس به استضعاف کشیده میشوند. «شِیَعاً یَسْتَضْعِفُ»[2] زیرا که استکبار، یک اقلیت ناچیز بر یک اکثریت بزرگ است و جز با سیاست «تفرقهبینداز و حکومت کن» امکانپذیر نیست! آنها همیشه از «توحید کلمه» و «کلمه توحید» وحشت داشته و دارند؛ آنها از پیوستگی صفوف مردم به شدت میترسند.
امروزه نیز مستکبران عالم با توجه به مفاهیم ناب و اصیل اسلامی که در دین اسلام وجود دارد، مفاهیمی همچون جهاد، شهادتطلبی، ایثار و موعودباوری، هرگونه سلطه و چپاول از منابع و ثروتهایی که در بلاد اسلامی داشتهاند را غیرممکن میبینند؛ تصمیم آنان این است که با ایجاد اختلاف و تفرقه میان مسلمانان، به اهداف پلید خود دست پیدا کنند.
بنابراین با زیر نظر گرفتن افراد جاهل و تندرو و حمایت همهجانبه از آنان، سبب جنگ و خونریزی میان مسلمان شدند. نمونه بارز این نقشه استعمارگران، تربیت و حمایت همهجانبه از افرادی مانند «یاسر الحبیب» است. شخصیتی که با اهانت به مقدسات اهلسنت سبب ریختهشدن خون بسیاری از شیعیان بیگناه در کشورهای مختلف شد. همچنین با اهانت به بسیاری از مراجع تقلید شیعه و چهرههای شاخص جریان مقاومت و حزبالله -که در مقابل صهیونیسم جهانی و مستکبران عالم ایستادگی کردند و تن به ذلت ندادند-، مجری اهداف استکبار جهانی شده است.
درنتیجه باید مسلمانان جهان با توجه به آموزههای قرآنی و درس گرفتن از آن، مانع تفرقه و اختلاف میان مسلمین شوند؛ زیرا خداوند در این آیه میفرماید: فرعون با تفرقه و اختلاف میان موحدان، سبب تضعیف و در نتیجه تسلط بر آنها شد. «آن چنان این گروه را به ضعف و ناتوانی کشانید که پسران آنها را سر میبرید و زنان آنها را (برای خدمت)، زنده نگه میداشت».[3]
پینوشت:
[1]. سوره قصص، آیه 4.
[2]. قرائتی، محسن، تفسیر نور، ج 7، ص 17. مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، 1383 ش، چاپ یازدهم.
[3]. ناصر، مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ج3، ص447.
افزودن نظر جدید