شیعه‌هراسی برای مقابله با پدیده بیداری اسلامی

  • 1402/08/01 - 13:47
تجربه موفق شیعه و ظرفیت بالای آن در دولت‌سازی، موجی از بیداری اسلامی را در منطقه سبب گردید که منافع اقتصادی و تفکر استکباری را به چالش کشید و احتمال احیای مجدد تمدن اسلامی را افزایش داد. به همین دلیل از منظر دولت‌مردان غربی، گسترش استراتژی شیعه‌هراسی به‌عنوان جنگ سرد پیش‌دستانه، تا حدی احیای مجدد تمدن اسلامی را می‌تواند به تأخیر بیندازد.
تشیع لندنی

.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ قدرتهای غربی‌، به دلیل برخورد اسلام و غرب به مدت طولانی و به‌ویژه به خاطر غلبه مسلمانان بر بخش‌هایی از اروپا، همواره از مسلمانان در هراس بودند. در سال‌های اخیر با غفلت، ناآگاهی و ضعف اغلب مسلمانان، غربی‌ها فکر کردند که اسلام دیگر توانایی مقابله با آنها را ندارد، اما به طور غیرمنتظره با انقلاب اسلامی ایران مواجه شدند که با استفاده از ایدئولوژی شیعه، تغییرات عمده‌ای را در ایران و منطقه غرب آسیا به وجود آورده بود.

به‌ این‌ ترتیب آنها با مطالعه و تحقیق درباره مذهب تشیع، متوجه قدرت بی‌نظیر و تأثیرگذار شیعه در جهان شدند و تصمیم گرفتند که از نفوذ و گسترش آن جلوگیری کنند. جریان صهیونیستی در غرب (که از اتحاد میان یهودیان صهیونیست و مسیحیان تشکیل شده است) با مشاهده قدرت روزافزون شیعیان در ایران و تأثیرگذاری آن بر سایر مسلمانان جهان، به تکاپو افتاده و از آنجا که نظام فکری شیعه را در تضاد با نظام فکری خود می‌دانستند، با همه توان خود سعی کردند تا با پیشرفت آن مقابله کنند.

«شفیعی سروستانی» در کتاب «راز دشمنی غرب با اسلام و مسلمانان» به خاطرات مستر همفر اشاره می‌کند و از قول وی می‌نویسد: «ذهن ما از ناحیه کشورهای اسلامی پیوسته نگران بود. اگرچه با امضاء معاهداتی با پادشاه ایران و امپراتوری عثمانی قید و بندهای زیادی را به پاهای آنها بسته بودیم، اما بزرگ‌ترین نگرانی ما چند موضوع بود:

اول- قدرت اسلام در نفوس پیروانش؛ جالب این است که در همین بخش می‌نویسد: مسلمانان ایرانی (شیعیان) خطرناک‌ترند.

دوم - اسلام روزگاری دین زندگی و سیطره و سروری بوده و بسیار مشکل به نظر می‌رسد که بتوان کسانی را که روزگاری آقا بودند، به بردگی کشید.

سوم- از ناحیه علمای اسلامی نیز بسیار احساس نگرانی داشتیم. علمای «الازهر»، «عراق» و «ایران» محکم‌ترین سد در برابر اهداف و آمال ما بودند. آنها به‌اندازه یک‌سرِمو از اصول خود پایین نمی‌آمدند و مردم هم تابع آنها بودند».[1]

به‌این‌ترتیب آنها برای مقابله با شیعیان، از روش‌های مختلف استفاده کرده که در میان آنها می‌توان به تحریک صدام برای حمله به ایران، تحریم‌های اقتصادی بر ضد ایران، هجوم گسترده فرهنگی، حمایت از گروهک‌های معاند در ایران و همچنین در سطح منطقه، ایجاد فرق انحرافی و افراطی برای گسترش اختلاف و تفرقه بین شیعه و اهل سنت و حمایت از آنها برای مقابله با شیعیان اشاره کرد.

پی‌نوشت:
[1]. شفیعی سروستانی، اسماعیل، مثلث مقدس (راز دشمنی غرب با اسلام و مسلمانان)، ص120.

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.