عکس
در تئوری راز اگر از خدایی نام برده‌اند، آن خدایی نیست که در اسلام معرفی شده؛ بلکه خدایی است که تحت فرمان انسان می‌باشد و این خود انسان است که خالـق آرزوهـای خـود است. در چنیـن جریانی مخاطبین، انسان‌هـایی طلبکار و مطالبه‌گر می‌شونـد و خضـوع و خشـوع فرد نسبت به خدا معنی نخواهد داشت.
ذکر و یاد خداوند بنیه و شاکله‌ی اصلی عبادت اسـت؛ درحـالی که شبهـه عرفان پوشالی حلقه، مخاطبین را از این امر مهم باز می‌دارد. به این بهانه که شما تنها با حضور قلـب دیگـر نیازی به ذکر خداوند ندارید و یـاد کـردن شخـص برای کسـی است که حضور ندارد و غایب است.
سـرکـرده‌ی این فرقه «راوی شانکـار» اسـت. وی مدعـی اسـت که با لورد شیوا به اتحاد رسیده، شاگردان وی او را خدای شیوا می‌دانند و در اذکارشان عبارت «شیوا شانکار» را تکرار می‌کنند.
جمشید گرشاسب چوکسی (دانشمند تاریخ پژوه زرتشتی) می‌نویسد: پس از ورود اسلام به ایران، زنان زرتشتی بیشتر دوست می‌داشتند با مردان مسلمان ازدواج کنند. چون در دین زرتشتی، احکام مربوط به زنان (عادت ماهیانه و... بسیار سخت و طاقت‌فرسا بود. اما در اسلام، احکام ساده بود.
آیا ایرانیان به زور شمشیر مسلمان شدند؟ پاسخ دکتر جمشید کرشاسب چوکسی، پژوهشگر زرتشتی و استاد دانشگاه ایندیانای امریکا: استفاده از شدت عمل (زور و اجبار) به ندرت رخ می‌داد. (بیشتر ایرانیان از روی اختیار مسلمان شدند)
از عبدالله بن عمر نقل شده است که پیامبر اکرم فرمود:
«يخرج المهديُّ و على رأسهِ عمامةٌ، فيها منادٍ يُنادي هذا المهديُّ خليفةُ اللهِ فاتَّبِعوه.»
مهدی خروج می‌کند و بر سرش عمامه است و منادی ندا می‌دهد، این مهدی جانشین خداست و از او تبعیت کنید.
در روایتی سهل بن ساعدی مى‌گوید: پیامبراکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود:
«يخرجُ المهديُّ من قريةٍ باليمنِ يقالُ لها كَرِعَةُ، و على رأسهِ عمامةٌ فيها منادٍ ينادي ألا إن هذا المهديَّ فاتَّبِعوه.»
در برخی کتب حدیثی اهل‌سنت، از ابن‌عباس نقل کرده‌اند که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود:
ذهبی بعد از ذکر روایتی در نقد طریق آن می‌گوید: «این حدیث باطل است و متّهم به آن حسین احتیاطی است.»
در الدیباج از طریق عبد‌العزیز بن عمرو خراسانی نقل کرده، که به تصریح ذهبی، در او جهالت است و روایت باطل است و آفت آن عبد العزیز است.
«عبد العزيز بن عمرو عن جرير بن عبدالحميد، فيه جهالة والخبر باطل ، فهو الآفة فيه.»
سفارینی در توضیح کلام ابن رجب که گفته، تجلی خداوند در اعیاد، برای عموم اهل بهشت است، اما خواص بهشتیان هر روز عیدی، صبح و شام خداوند را زیارت می‌کنند، گفته برای خواص در دنیا هر روز عید بود، زیرا هر روزی که در آن معصیت نشود، عید است، پس خواص همیشه خداوند را خواهند دید.