عکس
ذهبی که یکی از بزرگان اهل‌سنت می‌باشد هم این روایت را صحیح نمی‌داند:
«قال رسول الله صلى الله علیه وسلم : حب أبی بکر وشکره واجب على أمتی. هذا منکر جدا. قال الدارقطنی: کذاب و قال الخطیب: غیر ثقة.»
در میزان الاعتدال در شرح حال ابراهیم بن حکم بن زهیر کوفی آمده است: ابو حاتم گوید: او روایاتی را در معایب معاویه نقل کرده است که ما آن‌ها را پاره کردیم.
«أبراهیم بن الحکم بن ظهیر الکوفی... .»
(میزان الاعتدال 1/27)
ذهبی می‌نویسد: اکثر شامیین درباره امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) توقف کرده‌اند و خود را أولی به حق می‌دانند.
«بلی غالب الشامیین فیهم توقف عن أمیرالمؤمنین علیّ من یوم صفین و یرون أنّهم و سلفهم أولی الطائفتین بالحق»
ذهبی در میزان الاعتدال خود روایتی را نقل می‌کند که غلو در حق معاویه را می‌رساند. او می‌نویسد: پیامبر فرمود:
«امناء هفت نفرند: لوح، قلم، اسرافیل، میکاییل، جبرئیل، محمد و معاویه.»
«الأمناء سبعة: اللوح و القلم... .»
ذهبی نیز در میزان الاعتدال می‌گوید: ابومحذوره یکی از موذن‌های پیامبر (صلی الله علیه و آله) گفت:
«کنت غلاما فقال لی النبی اجعل فی آخر اذانک حی علی خیر العمل.»
من جوان بودم که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مرا امر کرد، تا در آخر اذان «حی علی خیر العمل» بگویم.
ذهبی، از عالمان اهل سنت، در شرح حال ابان بن تغلب می‌نویسد: تشیع در میان تابعین و تابع تابعین رواج داشت و اگر روایات این دسته از راویان را کنار بگذاریم، بسیاری از آثار نبوی از بین می‌رود.
محدثین و فقهای بزرگی مانند سلیمان بن مهران اعمش، نعیمان بن ثابت، شعبه بن حجاج، عبدالرزاق صنعانی، عبیدالله بن موسی، عبدالرحمن بن ابی‌حاتم، و سفیان ثوری نیز از دوستداران حضرت علی (علیه‌السلام) به شمار رفته و آن حضرت را از عثمان برتر و افضل می‌دانستند.
فلاّس مى‌گويد: از يحيى بن سعيد شنيدم كه مى‌گفت: اگر از مجالد مى‌خواستم كه همه رواياتش را با عبارت: «از شعبى از مسروق از عبدالله» آغاز كند، اين كار را انجام مى‌داد.
«وقال الفلاس: سمعت يحيى بن سعيد يقول: لو شئت أن يجعلها لي مجالد كلها عن الشعبي، عن مسروق، عن عبد الله - فعل»
دکتر جمشید کرشاسب چوکسی، تاریخ‌شناس زرتشتی: شهر کنونی شیراز توسط عرب‌ها ساخته شد و در ابتدا یک پادگان اسلامی بود. بعدها مردم به آنجا مهاجرت کردند و گسترش پیدا کرد. البته در زمان ساسانیان شهری بود به نام شیراز که در حوالی قصر ابونصر (شرق شیراز کنونی) قرار داشت. اما آن شهر مورد توجه قرار نگرفت.
تاریخ‌شناس زرتشتی؛ دکتر جمشید گرشاسب چوکسی: هرچند در منازعات بین زرتشتیان و مسلمانان، برخی کشته می‌شدند، اما پیامبر اسلام از کشتنِ غیرمسلمان‌های بی‌گناه نهی کرده بود.
جمشید گرشاسب چوکسی، ستیز و سازش، ترجمه نادر میرسعیدی، تهران: انتشارات ققنوس، 1381. ص 156.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ژان کلنز (Jean Kellens) اوستاشناس بزرگ، همواره بر این نکته اصرار و تصریح دارد که گاتها واقعاً کتابی نامفهوم است. چنانکه اکثر ترجمه‌هایی که از آن ارائه می‌شود، شباهتی با یکدیگر ندارند و به راستی که بیشتر عبارات آن، فاقد معنی روشن است.
عبدالبهاء از یک‌سو بهائیت را دوست‌دار صلح معرفی نمود: «آرزوی ما، وحدت عالم انسانی است و مقصد ما صلح عمومی». [عبدالبهاء، خطابات، ج 2، ص 150]
ناظم العقیلی، به شیـخ صـدوق اتهـام می‌زنـد که بیشتر از دوازده امام را جایز دانسته است! [چهل حدیث، ص9]
عده‌ای بر این باورند موسیقی دارای جنبه‌ی ملکـوتی و مـاورای طبیعـی هست، و می‌تـواند انسـان را به عرفـان الهـی برسـاند در صورتی که اگر چنین بود؛ هرکسی که موسیقی را بیشتر مـی‌نواخـت و یا بیش‌تـر آن را می‌شنیـد، باید روحـانی‌تر و ملکـوتی‌تر از دیگران می‌بود؛ درصورتی‌که چنین نیسـت.