عکس
گفتگویی میان ابن عباس و عمر بن خطاب صورت گرفت. در این دیدار، خلیفه دوم اهل سنت، به دلیل جراحت از خنجر ابولؤلؤ در بستر بود و لحظات آخر عمر خود را می‌گذراند.
ابن شبه نمیری می‌نویسد:
احتجاج امیرالمؤمنین با ابوبکر در جمع اصحاب سقیفه: «علی (علیه‌السلام) نزد ابوبکر آمد؛ به او فرمود: من بندهی خدا و برادر رسول خدا هستم و من در این امر یعنی خلافت، از شما شایسته‌تر هستم و با شما بیعت نخواهم کرد. بر شما واجب است که با من بیعت کنید.
هنگامیکه طلحه و زبیر علیه امیرالمومنین خروج کردند، یکی از زنان مسلمان به نام ام فضل به حضرت نامه نوشت. حضرت در جواب او فرمودند: «از طلحه و زبیر تعجب می‌کنم. هنگامیکه پیامبر از دنیا رفتند، نزد خود گفتیم، ما اهل بیت ایشان و نزدیکان حضرتش هستیم و هیچکس با ما در امر خلافت نزاع نمی‌کند.
ابن جوزی می‌نویسد: «هنگامیکه ابوبکر به خلافت رسید، انصار با آنکه مخالف بیعت با او بودند، ولی به اجماع رسیدند.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در منابع اهل سنت روايات متعددی وارد شده است كه رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله) فرمود: جانشينان من «دوازده نفر هستند.»
پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ مقام معظم رهبری در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامى و جمعی از مسئولان نظام، چند چهره برجسته و پرتلاش در عرصه اتحاد اسلامی را نام بردند و از آنها تمجید و تحسین کردند.
محمدعلی طاهری سرکرده عرفان حلقه، می‌گوید: «نظر به این‌که شعور الهی نیاز به هیچ مکملی ندارد، لذا چیزی تحت هر نام و عنوان، قابل اضافه کردن نیست! اگر کسی چنین کاری کرد متقلب و رسوا شده است!»
در روایتی جسارت خلیفه دوم نسبت به پیامبر نقل شده که او به پیامبر تذکر داد که نماز خواندن بر منافق جایز نیست؛ پیامبر نپذیرفت و خداوند در تأیید کلام عمر آیه‌ای نازل کرد.
در روایتی جسارت خلیفه دوم نسبت به پیامبر نقل شده که او به پیامبر تذکر داد که نماز خواندن بر منافق جایز نیست؛ پیامبر نپذیرفت و خداوند در تأیید کلام عمر آیه‌ای نازل کرد. بخاری در انتهای روایت به نقل از عمر می‌نویسد: «سپس از جسارت خود در برابر رسول خدا شگفت زده شدم.»
صحیح بخاری، ج1، ص420.
در روایتی جسارت خلیفه دوم نسبت به پیامبر نقل شده که او به پیامبر تذکر داد و پیامبر نیز پذیرفت که اشتباه کرده است. مسلم این واقعه را چنین گزارش می‌کند: «پیامبر در حالیکه یک جفت کفش خود را به ابوهریره دادند، فرمودند: ای ابوهریره!
ابن حجر می‌نویسد: «گمان می‌رود که عمر از نهی خاص خداوند (در نهی از خواندن نماز میت) اطلاع داشته است. همان‌طور که قرطبی می‌گوید، به دلیل آنکه این امر از جانب خدا بر عمر نازل شده است و از قبیل انواع الهام بوده است!»
فتح الباری، ابن حجر، ج8، ص334.
در روایتی جسارت خلیفه دوم نسبت به پیامبر نقل شده که او به پیامبر تذکر داد که نماز خواندن بر منافق جایز نیست؛ پیامبر نپذیرفت و خداوند در تأیید کلام عمر آیه‌ای نازل کرد.
در روایتی نقل شده که هنگامیکه عبدالله بن أبی منافق فوت کرد، فرزندش نزد رسول خدا آمد و از پیامبر درخواست کرد تا پیراهن خود را برای تکفین پدرش به او بدهند و پیامبر به او پیراهن خود را اهدا کردند. سپس از رسول خدا خواست تا بر جنازه پدرش نماز بخوانند.