اعتقادات
آیا بودن و ماندگاری یک شیوه یا اندیشه و داشتن پیروان، دلیل بر حقانیت آن است؟ اینکه مبلغ بهائیت می‌گوید: «اگر ناحق بودیم چرا خدا اجازه ماندن به ما داد یا چرا اجازه بیان این مطالب را به ما داد؟ حال که اجازه داده، ما برحقیم»، مغالطه‌ای آشکار است. نه مرید نداشتن، دلیل بر ناحق بودن است و نه نفوذ در مردم و یاور داشتن دلیل بر حقانیت. بر این اساس بودن یا نبودن، پیرو داشتن یا نداشتن، هیچ یک نمی‌تواند دلیل بر اثبات حقانیت گروه یا فرقه ای باشد...
سید علی محمد باب شیرازی که بهائیان او را مبشر خود می‌خوانند، در آثار خود به ویژه بیان فارسی، بارها از شخصیتی به نام «مَن یظهرُهُ الله»[1] سخن گفته است، از این رو هر دسته از هوادارانش، این شخصیت را به سود خود تفسیر و تأویل كرده‌اند: 1. بابیان ازلی که بنا به وصیت باب، میرزا یحیی نوری ملقب به صبح ازل را جانشین رسمی باب می‌دانند، بر این باورند که «من یظهره الله» هنوز نیامده است و بنا به گفته باب در آینده خواهد آمد.
حسين علي نوري، سركرده بهائيت با استناد به روايات اسلامي، در پي آن بود كه مهدويت و حقانيت علي محمد باب شيرازي را ثابت كند، زيرا اگر اين مسئله ثابت مي‌شد، او مي‌توانست علي محمد باب شيرازي را به عنوان مبشر خود معرفي كند و اينگونه ادعاي نبوت خود را به اثبات برساند...
علی محمد نه تنها خدا و پیامبر و مهدی موعود و باب امام زمان (عج) نیست، بلکه مدعي‌اي درمانده است و این که بهائیان می‌خواهند او را به عنوان مهدی موعود (عج) معرفی کنند، تنها به خاطر اثبات من یظهره الله بودن حسین علی بهاء است، زیرا بهاء هیچ دلیلی اعم از معجزه و بشارت پیامبر پیشین و ... ندارد تا پیامبری و رسالت خود را ثابت کند، از این رو مجبور است که باب را به عنوان مهدی موعود (عج) شیعیان معرفی کند تا خود را «من یظهره الله» وعده داده شده باب بشناساند تا بشارتی بر نبوت و رسالت خود داشته باشد تا بتواند نبوت ادعایی خود را ثابت کند.
حسين علي نوري، هيچ راهي براي اثبات نبوت خود ندارد، از اين‌رو ناچار است كه با اثبات مهدويت علي محمد باب، خود را من يظهره اللهي معرفي كند كه علي محمد شيرازي بشارت داده بود، بر اين اساس براي اثبات مهدويت علي محمد، پيوسته دست به دامان آيات و روايت شده و با شيوه‌هاي گوناگونِ تحريفي و تأويلي و تقطيعي، سعي دارد خود را به هدفي برساند كه در سر داشت، از اين‌رو به حديث لوح نيز دست انداخته است.
هر پیامبری برای اثبات نبوتش، باید سه دلیل اثبات نبوت را داشته باشند که یکی بشارت پیامبر پیشین است. بهائیان نیز در مقام اثبات مسلک خود برآنند که به آیات و احادیث اسلامی، به عنوان بشارت پیامبر و دین پیشین استناد کنند که از جمله آن ها حديثی است که نزد بهائیان به سنه ستين شناخته می‌شود.. بهائيان در اين حديث، در پي اثبات ادعاي مهدويت علي محمد باب هستند.
تازگی و بداهت، یکی از دستاویزهای بهائیت برای اثبات مسلک خود است؛ ولی وقتی آراء و اندیشههای سران بابیت و بهائیت را بررسی میکنیم و کتابهای آنان را میخوانیم درمییابیم که همه آراء و اندیشهها و کتابهای بهائیان، ریشه در فرقه‌های انحرافی و غالیانه پیشین دارند که از جمله می‌توان به بهرهگیری بابیت و بهائیت از فرق انحرافی حروفیه و نقطویه اشاره کرد. با این بررسی ریشه انحرافات، اباحهگریها، تأویلات و باطنیگراییها روشن می‌شود.
یکی از دلایل شریعت گریزی فرق انحرافی این است که اهداف سران فرقهها با فرامین الهی سازگار نیست. خدای سبحان باید و نبایدهایی دارد که انسان را به سعادت و کمال میرساند، لیکن سرکردگان فرقه‌های ضاله، این باید و نبایدها را مانعی بر سر راه اهداف فرقهای خود میبینند؛ مانند حرمت همجنس بازی، ازدواج با محارم، زنا و … در فرقههایی چون بهائیت. سران بهائیت به روابط شنیع جنسی با نگاهی اباحهگرایانه نگاه میکنند و هیچ حکم بازدارندهای صادر نمیکنند، زیرا این اباحهگریها برای آنان، یکی از راههای جذب نیروی جدید است.
اعجاز کاری است که دیگران از انجام دادن آن عاجز باشند و لزوم معجزه که از احکام مشترک بین انبیاست، برای آن است که پیامبران با معجزه مخالفان را عاجز کنند تا توان انکار وحی را نداشته باشند.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بابيت و بهائيت، دو فرقه نو ظهور معاصرند كه از بستر شيخيه برخاستند. سران اين دو فرقه، نردبان ادعا را از نبوت و امامت تا الوهيت بالا و پايين رفتند و ادعاهاي گوناگوني چون «امی بودن»[1] كردند.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ همه پیامبران الهی، پیروانشان را به خدای یکتا می خواندند، چون توحید نخستین آموزه ادیان الهی است و شخص محوری در میان و انبیاء و مرسلین جایی ندارد؛ ولی به دستور حسین علی نوری، بهائیان باید رو به او کنند و متوجه او باشند، زیرا قبله اهل بهاء، قبر جناب میرزا در عکاء است.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ علی محمد باب ادعاهای بسیاری را در کارنامه خود ثبت کرد که از جمله آنها ادعای بابیت است. می توان برای ادعای بابیت که دومین ادعای علی محمد است، زمینه های فراوانی شمرد که از جمله نقش غلو و غالیان شیعه است.
قیامت و آخرت ثمره ی اعمال انسان ها در این دنیاست و ادیان الهی (اسلام، مسیحیت، یهود) در کلیات آن مانند اینکه انسان وارد دنیای دیگر می شود، متوفق هستند و در جزئیات آن با هم اختلاف دارند. اما بهائیان با کلیات بحث قیامت هم اختلاف داشته و می گوید: قیامت هر دینی مساوی با شروع دین دیگر است و جهان دیگری وجود ندارد.
بهاء مانند باب حرف های گوناگون و اظهارات مختلف و دعوت های رنگارنگی داشت و به اختلاف موارد و مقتضای مجالس و موافق نظر شنونده سخن می گفت. وقتی که با یک نفر متدین بی سواد و متعصب روبرو می شد، سخن از امام منتظر و مهدی غائب به میان می آورد و فکر او را از این راه مشوش می ساخت و به جانب خودشان متمایل می کرد.