سلفیت
ابن تیمیه یکی از مشهورترین فضیلتهای حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) را منکر شده و دروغ خوانده و ادعا میکند که سند حسن یا صحیحی برای این حدیث نیست که نشان از این است که غرض او اظهار دشمنی با اهل بیت (علیهمالسلام) و نصرت دشمنان آنهاست،در حالیکه این روایت صحیح السند است و کسانیکه در مورد حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) مطلبی نوشتهاند غالباً این روایت را جزء فضائل آن حضرت، ذکر کردهاند.
تقسیم بدعت از سوی البانی سبب شده است که برخی از اعمال مسلمانان در دایره امور شرکآمیز قرار بگیرد. البانی بدعت را به بدعت در دنیا و در آخرت تقسیم میکند و با تکیه به مساله سنت ترکیه (به این معنا که انجام عملی که حضرت رسول (ص) آنرا ترک کرده است، اشکال دارد) در راه تحقیر برخی از اعمال مسلمانان قدم برمیدارد.
داعش یکی از جریانهای سلفی تکفیری است که با سوء استفاده از احادیث مهدویت خود را منجی آخرالزمان معرفی میکند.
مودودی از جمله شخصیتهای بارز سلفیگری است که بر جریان معاصر سلفگرایی نیز تاثیر بسزایی داشته است. او در بحث اعتقاد به طلب حاجت خارق العاده از انسان های وارسته، دچار اشتباه شده و در تقابل با آیات قرآن قرار گرفته است.
قتال و جهاد امری مقدس در ذات نیست. بلکه با توجه به رویکردی که مجاهد دارد باعث ترقی و تعالی معنوی می شود. رویکرد یک شخص می تواند امری مقدس و یا امری غیر مقدس باشد. اگر در راه خدا باشد باعث نجات و نور است، و اگر در راه غیر خدا باشد که همان راه طاغوت باشد، باعث گمراهی و ضلالت بیشتر می شود.
بیان بزرگان یک مذهب همیشه می تواند برای افراد و تابعین مذهب یک معیار قابل قبول و معیار منطقی باشد. در این بین موضوع جهاد و نگاه اندیشمندان اهل سنت درباره جهادو تعریف ایشان می تواند برای برادران اهل سنت معیار مهمی باشد تا در دام اندیشه سلفی گری نرفته و در این اندیشه غوطه ور نشوند.
برداشت های نادرست سلفیان جهادی از اصطلاحات و کلمات دینی و شرعی و تغییر مفهومی آنها یکی از خطاهای راهبردی اندیشه سلفیان جهادی است. کلمه جهاد از این دست مفاهیم است. کلماتی مانند جهاد دارای تعاریف خاص عرفی، فقهی، شرعی، لغوی است که خلط هر کدام از این تعاریف باعث خلط نتایج و احکام خطرناکی می شود.
داعش با استفاده از روایات نبوی در صدد این است که به جامعه اسلامی بفهماند، روایاتی که از پیامبر در رابطه با مسلمانان آخرالزمان آمده است، مرادش داعش است. این در حالی است که داعش هیچ سنخیتی با مسلمانان آخرالزمان ندارد.
احترام به بزرگان دین اسلام از دیرباز مورد توجه مسلمانان بوده و شاهد آن نیز بارگاه ها و حرمت ورزی به قبور ایشان است.اما شوکانی با این امر مخالفت کرده و با اجماع بدور از واقعیت و فهم نادرست از روایات، در صدد تضعیف این کار شایسته برآمده است.
در روایات پیامبر گرامی اسلام (صلیاللهعلیهوآله)، فضایل اهل بیت به صورت روشن و هویدا بیان شده است، برخی از بزرگان سلفی که بغض اهل بیت، ریشه در مکتبشان دارد، چارهای در کتمان این حقایق ندارند؛ مثلاً روایتی که طبری در مورد زنانی که به کمال رسیدهاند را از قول او نقل میکنند، ولی قسمتی از آن را بدون اینکه کسی متوجه شود، حذف میکنند.
داعش با انطباق احادیث نبوی به خودش بر این تصور بود که مسلمانانی که در آخرالزمان در منطقه دابق با کفار میجنگند و پیروز میشوند آنها هستند به همین جهت نام نشریه خود را دابق گذاشت اما با شکست مذبوحانه در سوریه و منطقه، نام نشریه را به رومیه تغییر داد.
بارها نویسندگان کناب های رد و نقد بر اندیشه های تکفیری سعی در ایجاد نوعی شباهت بین سلفیان و خوارج در زمان امیرالمومنین(علیه السلام) داشته اند.این واقعیت تاریخی به مرور زمان هر روز بیشتر عیان شده و هر روز جهت دیگری از جهات شباهت بین این دو جریان نمایان می شود. حکم به کفر حاکمان نیز از این دست شباهتها است.
اهل سنت بر این اعتقاد و باورند که نذر کردن بر اموات شرک محض است و کسانی که این عمل را انجام میدهند را مشرک کافر میدانند هر چند از مسلمانی خارج نمیدانند اما کسانی را که این اعمال را انجام میدهند را نهی کرده و این در حالی است که در قران و روایاتن فراوانی وارد شده است و سیره و روش بزرگانشان به این عمل حاکی از آن بود که به آن مبادرت میورزیدند و دلیل ایشان این بود که این عمل مستحب است و عامل آن ثواب خواهد برد اما برخی از سلفیان معاصرشان به مانند برخی دیگر از علمایشان آن را حرام میداتند و آن را حرام دانستهاند
بحث توحید یکی از اساسی ترین مباحث پس از ظهور اسلام است و این کلمه در حقیقت شالوده دین اسلامی است که پیامبر در آن مدتی که به رسالت برگزیده شد و به خاطر آن مورد اهانت و تحقیر و شکنجه قرار گرفت صورت پذیرفت، چرا که این کلمه توحید در سرزمینی منتشر گردید که مردمان آن بجای خداوند یکتا بت پرست بودند و در بت پرستی هم به ان اقرار و اصرار هم داشتند و در نهایت با فراگیر شدن دین مبین اسلام بت پرستی از سرزمین حجاز برچیده شد. اما در میان مذاهب اسلامی در دهه های بعدی اختلاف در مصادیق و مفهوم آن به شدت رواج گرفت