زرتشت و باستان گرایی
ابوریحان بیرونی در حدود هزار سال پیش، در کتاب الآثار الباقیه به نقل از متون باستانی ایرانی می‌نویسد:
روز ۲۲ بهمن در ایران باستان، روز جشن بود. آنان این روز را بادبره یا باذوَرَه می‌نامیدند. این جشن در قم باستان، پرشورتر از دیگر جای ها برپا می‌شد.
سال‌ها به دروغ شعار انسانیت و آزادی سر دادند، اما نقاب از چهره این درنــدگان افتاد، هنگامی که از رنج انسان‌ها شاد شده؛ از قاتل ده‌ها هزار زن و کودک بی‌گناه حمایت کردند
رحلت حضرت زینب (سلام الله علیها)
کشتی دین، کربلا، شد غرق از طوفان کفر
همّـــت زینــــــــب ز نو آن را بر آب انداخـته .
۶۰ هزار زن و کودک بی‌گناه، به دست شیاطینِ درنده کشته شدند، اما خاندان پهلوی، به ویژه فرح (شهبانوی آریایی‌ها) ترجیح می‌دهد پرچم خونخواران را برافراشته نگه دارد.
آریایی و کریسمس | داشت درخت کریسمس رو آماده می‌کرد، چارپایه لرزید، داد زد یا قمر بنی‌هاشم... آریایی لعنتی ....
پرویز روانی درگذشت نماینده پیشین زرتشتیان در مجلس شورای اسلامی در آبان 1403 در امریکا درگذشت.
طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، زرتشتیان یک نماینده در مجلس قانونگذاری دارند.
من خسرو پرویز هستم. پادشاه ایران عصر ساسانی. امروز برخی ایرانیان به سبب دوری از دانش و خرد، مرا ستایش و تقدیس می‌کنند. حال آنکه من یکی از منفورترین پادشاهان تاریخ ایران باستان بودم.
ایرانیان باستان، نخل را درخت آسوریک می‌خواندند، یعنی درخت عراقی.
تصویر هوایی از یک نخلستان – ایران
ننگ ابدی بر درندگانی که خود را آریایی و پیرو دین انسانیت می‌نامند، اما از کشته شدن زنان، کودکان و رزمندگان در غزه و لبنان خوشحالند.
ابوریحان بیرونی، اندیشمند ایرانی در قرن 5-4 هِجری نوشت: «زبان عربی را بیش از پارسی دوست می‌دارم. اگر به زبان عربی مرا ناسزا بگویند، خوشتر دارم از اینکه به پارسی مرا ستایش کنند.
هرودوت (Herodotus) مورخ یونانی می‌گوید: کوروش در آخرین نبرد خود، به طمع دست یافتن به ملکه ماساگت‌ها به سرزمین آنان تجاوز کرد.
خانم نینا پیگولِفسکایا (Nina Pigulevskaya)، استاد دانشگاه لِنینگراد و همچنین عضو انجمن آسیایی فرانسه، متوفای 1970 در مقدمه کتاب «ایران در آستانه یورش تازیان» می‌نویسند: