وهابیان وامدار افکار و اعتقادات و مروج کتب و تالیفات کسی هستند، که از نظر علمای معاصرش و حتی اشخاصی که سال‌ها پس از او زندگی می‌کرده‌اند، حتی بویی از اسلام نبرده است. به عبارت دیگر ابن تیمیه‌ای که آن‌ها به عنوان شیخ الاسلام از او یاد می‌کنند، به اجماع علمای هم‌عصرش در گمراهی کامل بوده و میانه‌ای با اسلام و تعالیم آن نداشته است.

هدف پیامبر اکرم از مشورت با اصحاب، طبق نظر علمای اهل سنت و شیعه چیست؟ ابن ابی حاتم که از علمای اهل تسنن می‌باشد درباره این آیه می‌گوید: مراد از مشورت پیامبر اکرم با مردم این است که خداوند می‌داند که رسول خدا، احتیاج به مشورت آنان ندارد و لکن می‌خواهد این کار (مشورت کردن) بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) سنت و روش گردد.

ابن تیمیه در کتاب‌های مختلفش، ابن‌سینا را به خاطر عقل‌گرایی تکفیر کرده و می‌گوید: ابن‌سینا و امثال او از پیروان کفار هستند. زیرا خداوند سبحان انسان‌ها را از پیروی صاحبانِ منصب و علم که دشمن پیامبر (صلی الله علیه و آله) هستند برحذر داشته است و ابن سینا از افرادی است که دارای علم بود، ولی علم او نفعی به حال انسان‌ها ندارد.

یکی از نقش‌های اساسی ابن‌تیمیه، زیر سوال بردن فضائل اهل‌بیت (علیهم السلام) است. به عنوان مثال وی مدعی است که حدیث «ای فاطمه، به درستی‌که خدا به غضب تو، غضبناک و به شادی تو، شاد می‌گردد» در کتب معروف اهل‌سنت نیست. در حالی که بزرگان و علمای اهل‌سنت که مورد پذیرش ابن‌تیمیه نیز هستند، این حدیث را در کتب خود نقل کرده‌اند.

ابن‌تیمیه حرّانی کسی است که هر جا حدیثی در فضایل اهل‌بیت (علیهم السّلام) می‌دید، با تمام توان در مقام انکار و یا تضعیف آن بر می‌آمد؛ که این خود دلیلی بر خبث طینت او است. بنابراین طبیعی است کسی که به برترین شخصیت جهان اسلام بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) اهانت می‌کند، این اهانت خود را واضح و آشکار کند.

عقیده مهدویت، عقیده‌ای محکم در چارچوب نظام فکری مسلمانان است و همه مسلمانان و حتی وهابیان به آن معتقد هستند. اگرچه در این میان از طرف ابن‌تیمیه اشکالاتی به این عقیده شده است. ابن‌تیمیه از سویی نام پدر امام مهدی(علیه‌السلام) را عبدالله دانسته و از سویی دیگر مهدی را از نسل حسن بن علی می‌داند، که هر دوی این اشکالات بی‌اساس است.