به بهانه مرگ تعدادی بهائی در جهرم، در جولای سال ۱۹۲۶، محافل بهائیت در کانادا و آمریکا، نامه‌ایی به رضاشاه نوشتند و در آن پس از چاپلوسی برای شاه، به مظلوم‌نمایی برای بهائیان پرداختند.

نکته تعجب‌برانگیز آنست که محافل بهائیت در نامه خود به رضاشاه، مردم مسلمان ایران را خونخوار، وحشی، بی‌رحم و بهائیان را نیز گروهی مظلوم و بیگناه معرفی می‌کنند!

اما مظلوم‌نمایی بهائیان درحالی بود که به اعتراف بهائیت، رضاشاه تعدادی از بهائیان را به سِمَت‌های مهم مدیریتی کشور گماشت و سلطه این فرقه در زمان پهلوی شتاب گرفت.