علی کریمی فوتبالیست دیروز و برانداز امروز، گفت: اگر کربلا رفتن موجب خوشبختی جامعه‌ می‌شد، می‌بایست عراق خوشبخت‌ترین کشور جهان باشد! منظورش این بود که توجه به امام حسین (علیه السلام) جامعه را نجات نمی‌دهد.

در پاسخ به او می‌گوییم:

- بله می‌توانست ثروتمندترین سرزمین باشد، اما همان آمریکا و انگلیس که تو امروز به آن‌ها پناه برده‌ای و برای پاسداری از منافع آن‌ها قَسَم خورده‌ای، با راه انداختن جنگ‌های داخلی، آن کشور را ویران کردند.

- آقای کریمی! کربلا رفتن، الزاماً جامعه را خوشبخت نمی‌کند (شمر و عمر بن سعد هم کربلا رفته بودند). اما چنگ انداختن به ریسمان الهی که همان قرآن و سنت پیامبر است، جامعه را خوشبخت می‌کند. همانطور که در هشت سال دفاع مقدس، همه چیز را کنار گذاشتیم و دست به دامان قرآن، پیامبر و ائمه (علیهم السلام) بردیم. درحالیکه تمام ابرقدرت‌های مادی، حامی صدام بودند، اما همه را به زانو درآوردیم.

- آقای کریمی! برای خوشبختی جامعه نسخه نوشتید! پرسشی دارم! مدتی پیش، سخنان امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) را به نام کوروش هخامنشی جعل کرده بودید. آیا این کار شما جامعه را خوشبخت می‌کند؟  

- آقای کریمی! سر خواهر خودتان کلاه گذاشتید، سپس او را در سختی و رنج رها کردید تا بپوسد. آیا این رفتار خودخواهانه و بی‌شرمانۀ شما، جامعه را خوشبخت میکند؟

مکتب امام حسین (علیه السلام)، از سخت‌ترین طوفان‌های روزگار به سلامت گذر کرد. کسانی هزار برابر قلدرتر و نیرومندتر از علی کریمی، به صحنه آمدند و محو شدند، ولی مکتب سید الشهداء باقی است.