طبرانی از زید بن ارقم روایت کرده: «همراه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بودیم که به غدیر خم رسیدیم. در آن‌جا درختی بود حضرت به آن اشاره کرد و اصحاب زیر آن درخت را تمیز کردند و آن روز به اندازه‌ای گرم بود که روزی به گرمی آن ندیده بودیم. در آن‌جا بود که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به ایراد خطابه پرداخت. پس از حمد و ثنای الهی، فرمود: هر پیامبر به اندازه نیمی از عمر پیامبر پیشین زندگی می‌کند؛ من به زودی دعوت الهی را اجابت می‌کنم و دو یادگار گرانبها میان شما به جای می‌گذارم که اگر از آن‌ها پیروی کنید، هرگز گمراه نخواهید شد؛ کتاب خدا و عترت من. سپس دست علی (علیه السّلام) را گرفت و فرمود: ای مردم! چه کسی بر جان و مال شما سزاوارتر است؟ گفتند: خدا و رسول او داناترند. آن‌گاه فرمود: «هر که من مولای اویم، پس علی مولای اوست.»
«حدثنا ابراهیم بن نائله الأصبهانی ثنا اسماعیل بن عمرو... .»
(المعجم الکبیر، طبرانی، مکتبة الزهراء، موصل، ج 5، ص 171)
مقاله: «اعتراف بزرگان مورد قبول وهابیت به صحت و تواتر حدیث غدیر»