فرق
مقصر اصلی حمله به آرامگاه منسوب به حضرت یوسف(ع) و تخریب آن، صهیونیست ها هستند؛ زیرا آنان از چند سال گذشته تاکنون با تخریب مظاهر و معماری اسلامی حواشی این منطقه، جمع آوری قرآن ها و دیگر کتاب های اسلامی و یهودی سازی این مقبره، حساسیت ها را در میان فلسطینیان افزایش داده اند و از این رو تاکنون این درگیری ها ادامه دارد.
امارات فعالیت های مختلف سیاسی، ورزشی و اجتماعی را در راستای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی برگزار کرده است که از جمله آنها حضور یک خاخام یهودی و نمایندگانی از یهود در ضیافت افطار امسال است.
نیت شوم نظامیان صهیونیست از ارتفاعات مکان آرامگاه حضرت یوسف(ع) باعث شده بین فلسطینیان و شهروندان صهیونیست که برای زیارت و انجام مراسم آیینی عازم آنجا می شوند، برخوردهای سخت و نظامی به وجود آید.
رهبر دینی کلیمیان ایران در واکنش به فضاسازی های معاندین علیه انقلاب گفت که ناخرسندی دشمن از ما و فضاسازی های آنها علیه نظام و کشور، نشان دهنده آن است که ما راهمان را درست می رویم.
ادعای صهیونیست های یهودی بر فلسطین به عنوان سرزمین اصلی و نخستینِ قوم بنی اسرائیل، با تمام معیار های در نظر گرفته شده نظیر تورات، تاريخ، فتوحات، پيروى از حضرت موسى(ع)، سكونت در آن منطقه و تقدس فلسطین و بیت المقدس، مطابقت ندارد.
در فقرات تنخ بر پیامبری حدود هشت زن یعنی «سارا زوجه ابراهیم»، «مريم خواهر موسی»، «دبّوره‌ی قاضیه»، «حنّا مادر سموئیل»، «اِوی گائیل همسر داوود»، «حولْدا زن شلوم»، «استر ملکه خشایارشا» و «نُوعَدیه» تصریح شده است.
ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻛﻪ از ﻧﻔﻮذ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ (ص) و ﻣﻨﺤﺮف ﺳﺎﺧﺘﻦ او ﻧﺎاﻣﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ، ﺷﺨﺼﻴﺖ امام علی(ع) را ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﺮفته و به تخریب شخصیت ایشان پرداختند.
خلیفه دوم اهل سنت تحت تأثیر و تلاش های ﻛﻌﺐ اﻻﺣﺒﺎر یهودی از ﻧﺸﺮ و ﻧﮕﺎرش اﺣادﻳﺚ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اکرم (ص) ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی کرد.
برگزاری جشن افسانه ای پوریم در یهود دو عامل دارد. عامل سیاسی آن، علاقه زیاد رژیم صیهویستی به این جشن برای رسیدن به اهداف خویش است و عامل مذهبی آن، عوام یهود هستند که به پوریم به مثابه یک آیین دینی می نگرند.
در منابع کهن ایرانی به فرخندگی روز «سیزدهم فروردین» اشاره شده است. همچنین با توجه به اینکه تاریخ پوریم با تاریخ جشن سیزده به در هماهنگ نیست، افسانه پوریم نمی تواند دلیل و مبنای جشن سیزده به در باشد.
در منابع تاریخی ایران نامی از هامان و اعدام وی به دست خشایارشاه آن طور که در کتاب استر آمده است، ذکر نشده است. بر اساس دایره المعارف ایرانیکا و دایره المعارف جهانی یهود داستان استر و شخصیت های مطرح در آن افسانه است.
حكومت ماشیح در دیدگاه یهود از ویژگی های برجسته نظیر نابودی شرک، برقراری عدالت، صلح جهانی، پایان بدی و گناه، آشکار شدن علم یهوه، پرستش و ستایش جهانی خداوند یکتا، گسترش برکت، رفاه، آسایش و آباداني در سراسر زمین، پایان غم، گرسنگی و تشنگی، گسترش امنیت فراگیر، تحقق حکومت ماشیح با اعجاز، یهودی شدن اهل دنیا و رستاخیز مردگان برخوردار است.
در تورات، هیچ سخن صریحی درباره ماشیح موعود وجود ندارد. پس از ویرانی شهر اورشلیم با حمله نبوکَد نصِّر، تخریب معبد بزرگ به دست تيتوس و پراکندگی یهودیان از اسرائیل به بابل، اعتقاد به ماشیح در میان آنان رایج شد. از این رو در پیشگویی های انبیا در این زمینه مطالبی دیده می شود.
ویژگی های ماشیح موعود عبارت از خاکی و مادی بودن، از نسل داوود، زاده بیت لحم، اشراف زاده، عادل، بلا كشیده، دارای علم الهی است. ایشان حکومتی از طریق معجزه و قدرت خارق العاده خدا تشکیل می دهد.