طاهري شيطان را موجودي موحّد، فريب‏‌خورده از طرف خداوند، مأمور امر الهي و... معرفي کرده است و تلاش مي‏کند که او را از گناه تمردش تبرئه کند و شرارت‌‏خواهي وي را از اذهان ديگران بزدايد.

طاهری پس از برگزاری جلسات دادگاه و دفاعيات خود، هم‏‌اکنون به اتهام افساد فی‌الارض از طريق منحرف کردن افراد، توهين به مقدسات دينی، مداخله غيرقانونی در امور پزشکی، تحصيل مال نامشروع، استفاده غيرمجاز از عناوين علمی (دکتر، مهندس و...) و لمس بيماران مؤنث به بهانه درمان آنها، در زندان به سر می‌برد و پرونده ارتداد وی نيز در حال بررسی است.

به نظر توئيچل: خدا به خواب می‌رود و هنگامی که از خواب برمي‏خيزد، دنيايش را ويران می‌بيند و آنگاه تصميم به عذاب مخلوقات می‌گيرد. او دوباره در خواب می‌شود و آنگاه که از خواب برون می‌شود، هوس خلقتی ديگر نمود.

نظام معرفتی که مروّجين فرضيه جذب معرفی مي‏کنند، انسان را محور هستی دانسته و لذت و اميال او را اصيل‏‌ترين اصل مي‏داند.[5] بنابراين، طبيعی است که در اين تئوری، نظام ارزشي‏ابی فراتر از ميل و طلب انسان تصوير نشود.

دالايی لاما که به رهبر بودائيان جهان شهرت يافته، با پيروی از اصل رنج در بوديسم، با نگاهی مأيوسانه و بدبينانه به رنج می‌‏گويد: «معمولاً به هنگام تولد هر فردی مي‏گويند تولدت مبارک؛ درحالي‏که روز تولد شما در حقيقت روز تولد درد و رنج بوده است؛ اما هيچ‏کس نمی‌‏گويد روز درد و رنجت مبارک...»

مشرب [و روش] «اُشو» به‏ عنوان يک شبه ‏معنويت، با خاستگاه شرقی، ترغيب به‏ سوی جدی ‏نبودن، بی هدفی، خنديدن، تفريح‌های بی‌مورد و رقصيدن است. اين مشرب، همه كائنات را يك شوخی می‌داند.