پاسخ به شبهات
عده‌ای با ایجاد شبهه پیرامون ازدواج‌های رسول خدا (ص)، مدعی شده‌اند، چرا حضرت با عایشه که هشت‌ساله بوده، ازدواج کرده‌اند؟ همچنین چرا ایشان با آنکه همسران متعدد داشتند، با کنیزان خود ازدواج کرده‌اند؟ در پاسخ باید گفت؛ بر اساس مستندات تاریخی، عایشه در هنگام ازدواج نوزده‌ساله بوده و ازدواج با کنیز نیز برای تکریم مقام انسانیت بوده است.
بر اساس اعتقاد علمای اهل سنت، مهدی موعود (عج) آخرین خلیفه الهی است و از جانب پروردگار عالم مأموریت دارد تا دنیا را از فساد نجات دهد. اهل سنت معتقدند که آخرین خلیفه از جانب خداوند انتخاب می شود. سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که چرا و به چه دلیل باید آخرین خلیفه فقط از جانب خداوند انتخاب شود، در حالی که قرآن کریم انتخاب تمام خلفا را جعل الهی و از جانب خدای متعال می‌داند!
آتئیست ها با ایجاد شبهاتی پیرامون خطبه 56 نهج البلاغه، امیرمؤمنان (ع) را شخصیتی خشن و طرفدار کشتار معرفی می کنند. در پاسخ به شبهه آنان باید گفت، مقدم کردن اوامر و دستورات خداوند متعال بر هر چیزی در عالم، امری عقلی و صحیح است. امیرمؤمنان (ع) با اطاعت از فرمان خدا و به جهت دفاع از مسلمانان در مقابل کفار و مشرکین و منافقین به مقابله پرداختند و این کار حضرت (ع) ریشه قرآنی دارد.
آتئیست ها با ایجاد شبهاتی پیرامون خطبه 56 نهج البلاغه، امیرمؤمنان (ع) را شخصیتی خشن و طرفدار کشتار معرفی می کنند؛ در پاسخ به شبهه آنان باید گفت، حضرت چه در صدر اسلام و چه در دوران حکومتشان، ابتدا به هدایتگری مردم می‌پرداختند؛ اما هنگامی که کفار و مشرکین و منافقین دست به اسلحه می‌شدند و هدایت آنان امری بعید می‌شد، به دفاع از مسلمانان اهتمام می‌کردند.
ادعای قتل و کشتار در آخرالزمان توسط امام عصر (عج) یکی از سیاه نمایی هایی است که توسط دشمنان اهل بیت (ع) مطرح شده است. باید گفت بنای این سخن براساس روایات بی سند و نامعتبری است که به عنوان اسرائیلیات در منابع اسلامی وارد شده است. نکته مهم آنجا است که قرآن کریم به حکومت صالحان و شایستگان در آخرالزمان اشاره کرده است.
مورخان و تاریخ پژوهان اهل سنت در منابع معتبر خود به شرح لشکرکشی و فتوحات خلفای اهل سنت در دوران حکومتشان اشاره کرده اند؛ با مطالعه این منابع مشخص می شود، روحیه جنگ آوری در دوران جاهلیت اعراب (دوران قبل از اسلام) وجود داشته و در فتوحات خلفا نیز به چشم می‌آید که نمونه ملموس آن در فتح ایران و قتل و کشتار مردم این دیار است.
آتئیست ها با بیان روایت تاریخی که سند معتبری ندارد ادعا کرده اند امیرالمؤمنین (ع) به دلیل آنکه حنظلة بن ربیعه با ایشان به مخالفت برخاست، خانه اش را به آنش کشیدند. این ادعا در حالی مطرح می‌شود که در منابع تاریخی، به نفاق حنظله و عثمانی گری او اشاره شده است. می‌توان گفت، با مشاهده سیره امیرالمؤمنین (ع) مشخص می‌گردد، حضرت هیچگاه خانه مخالفین خود را به آتش نکشیدند.
تشابه در اخلاق و نحوه خلقت میان رسول خدا (ص) و اهل بیت (ع) نکته ای است که در روایات معتبر فریقین به آن اشاره شده است. اما در قرآن کریم، خدای متعال پیامبر خود را رحمت برای عالمیان معرفی کرده و از اخلاق حضرت به نیکوترین اخلاق یاد می کند. امام زمان (ع) هم در خلقت و هم در اخلاق، شبیه به پیامبر (ص) هستند؛ در نتیجه با اتهام به امام (ع) به پیامبر (ص) نیز تهمت زده شده است.
خدا ناباوران با ایجاد شبهه پیرامون نحوه حکومت امیرالمؤمنین (ع) ادعا می کنند که حضرت خانه جریر بن عبدالله بجلی را به خاطر مخالفتش با ایشان به آتش کشاندند. آنچه مسلّم است این است که روایت مورد استناد آتئیستها، روایتی فاقد اعتبار است و در صورت فرض، اگر حضرت این کار را کرده باشند، باید در موارد دیگر همانند فتنه جمل خانه آنان را نیز به آتش می‌کشیدند.
بعضی از دشمنان شیعه با ایجاد شبهه پیرامون شخصیت امیرالمؤمنین (ع) ادعا می کنند که حضرت خانه جریر بن عبدالله بجلی را به خاطر مخالفتش با ایشان به آتش کشید و این کار به نوعی زیر پا گذاشتن حقوق شهروندی توسط حضرت است. آنچه مسلم است، استناد آتئیستها به روایت تاریخی ضعیفی است که راویان آن نزد شیعه و اهل سنت هیچ جایگاهی ندارند و در نهایت این روایت تاریخی فاقد اعتبار است.
عدم مشروعیت خلافت خلفای اهل سنت، از مهمترین بحثهای شیعیان با مفتیان وهابی است. وهابیون با استناد به شرکت امیرالمؤمنین (ع) در نمازهای یومیه خلفای سه گانه اهل سنت، ادعا دارند امیرالمؤمنین (ع) قائل به مشروعیت حکومت آنان بوده، در حالی که بنا بر روایات، ترس از ایجاد تفرقه توسط دشمنان و انشقاق دین و تقیه کردن امیرالمؤمنین (ع) از مهمترین دلایل حضور حضرت در مسجد بوده است.
مهدویت و انتظار مهدی موعود (عج) امری مشترک در میان مذاهب اسلامی است و مسلمانان از هر مذهب و فرقه ای، منتظر آمدن حضرتش و تشکیل دولت الهی او هستند. باید گفت، حضرت ولیعصر (عج) تنها امام شیعیان نبوده که در خردسالی و کودکی به امامت رسیده اند، بلکه دو امام قبل ایشان هم در کودکی به امامت رسیدند و امام رضا (ع) نیز در تأیید این امر بیان صریحی داشتند.
مهدویت و انتظار مهدی موعود (عج) امری مشترک در میان مذاهب اسلامی است و مسلمانان از هر مذهب و فرقه ای، منتظر آمدن حضرتش و تشکیل دولت الهی او هستند. امامت حضرت، در سن کودکی از نکاتی است که در آیات قرآن، نظیرهایی برای آن بیان شده است. شیعه بر این باور است که امامت منحصر در سن و سال خاصی نیست؛ زیرا امر الهی امامت به وسیله خدای رحمان تعیین شده و کسی در آن مداخله و تصرفی ندارد.
مهدویت و انتظار مهدی موعود (عج) امری مشترک در میان مذاهب اسلامی است. امامت حجه بن الحسن العسكری (س) در سن کودکی از نکاتی است که در آیات قرآن نظیرهایی برای آن بیان شده است. اما با بررسی در منابع معتبر شیعه و اهل سنت، به انتخاب امیرالمومنین (ع) از جانب رسول خدا (ص) به عنوان وصی و خلیفه، به بحث کم سنی و خرده سالی پاسخ قاطع داده می شود. باید گفت در حدیث «یوم الدار»، امیرالمومنین (ع) در سن نوجوانی بوده اند.