روزه
کشف دانشمند ژاپنی؛ روزهداری باعث از بین رفتن سلولهای معیوب و سرطانی!!!
برخی با طعنه به روزهداران گفتهاند که این روزهای که شما میگیرید، به درد فقرا نمیخورد؛ به جای روزهداری باید شبیه آنان شوید تا درکشان کنید. درباره وجوب روزه میتوان گفت که این مورد و موارد دیگری که در روایات آمده است، جزء علتهای وجوب نیست، بلکه از فواید، حکمتها و اهداف روزهداری است و روزهداران باید به این سمت حرکت کنند که روزه آنها فقط گرسنگی و تشنگی نباشد.
منطق دین زرتشتی، درباره روزه، متناقض است. از یک سو در اَوِستا (کتاب دینی زرتشتیان) آمده که روزه گرفتن نشانهی یاران اهریمن است. از سویی دیگر، پیشوایان زرتشتی، پیروان این دین را به گونهی خاصی از روزه (که بسیار سختتر از روزه اسلامی است) امر کرده اند.
رهبر معظم انقلاب در سخنرانیهای متعدد خود درباره موقعیت ماه رمضان در بین ماههای سال و نورانیتهایی که از ماه رمضان نصیب مؤمنین میشود، میفرمایند، به طور کلی عامل به معنویات در ماه رمضان، به نورانیت میرسد. این نورانیتها برای رسیدن به اهداف والا، لازم است و توصیه میکنند که این نورانیتها را برای بعد ماه رمضان حفظ کنید.
فرقه اهل حق معتقد به وجوب روزه ماه رمضان نیستند و جز اندکی از پیروان این فرقه، در ماه رمضان روزه نمیگیرند و بهجای این واجب الهی به روزههای دیگری در غیر رمضان که توسط بنیانگذار این فرقه ابداع شده است، اکتفا میکنند.
کتاب «مصابیح الصائمین» در رابطه با روزه و ماه پرفضیلت رمضان، تألیف ملا حبیبالله شریف ساوجی کاشانی، از عالمان شیعه اهل کاشان در قرن سیزدهم و چهاردهم قمری است. ایشان به دلیل ویژگیهای علمی و اخلاقی شهرت داشت و مرجعیت دینی مردم کاشان را برعهده گرفت. از ملا حبیبالله در علوم مختلف، تا ۲۰۰ اثر شمردهاند.
واقعیت روزه در آیین زرتشت امری است که برای مسلمانها گاها مخفی میماند. چون روزه در آیین زرتشت با دیگر ادیان از جمله اسلام بسیار متفاوت است. در اسلام، روزه یعنی نخوردن و نیاشامیدن در مدتی معلوم است که در آیین زرتشت چنین نیست. در بهائیت نیز میرزا حسینعلی نوری روزه را در اسفند ماه، آنهم به مدت 19 روز پایه گذاشت یا به عبارتی کپی برداری کرد.
برای آموزش تعالیم دینی، میتوان روزه ناقص که در اصطلاح عرفی به آن روزه کله گنجشکی میگویند را به بچهها قبل از بلوغ آموزش داد؛ در این باره در کتب حدیثی و معارف اسلامی، روایتی در این باره از امام صادق (ع) نقل شده است؛ در عبارت شهید ثانی آمده، نظر بعضی از فقها این است که حتی کودک در نیت این اعمال میتواند نیت واجب کند؛ پس باید به کودک گفت که این روزهای که میگیری، یکی از انواع روزهها است.
در عصر حاضر روزه در مسیحیت تابع قانون خاصی نیست و هر کس هر طور که می تواند و برای هر مدت زمانی می تواند روزه بگیرد. همین طور روزه در فرقه های مختلف مسیحیت هم متفات است و بنابر دستورالعمل هر کلیسایی، زمان و نوع متفاوتی دارد. در آیین یهود نیز که قدیمی ترین احکام مدون شریعت را در بر دارد، روزه مورد سفارش قرار گرفته است.
کارهای خوب و بد بر زندگی انسان تأثیرگذار است و یکی از چیزهایی که در آینده و سرنوشت انسان تأثیر منفی میگذارد گناه است. از راهکارهای مهم پرهیز از گناه، تقویت اراده باطنی است که این مهم با روزهداری محقق میشود.
هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند، خداوند ثواب روزه دو ماه پی در پی را برایش حساب میکند. (سید بن طاوس تذکر میدهد که ممکن است این سفارش برای کسانی باشد که کل ماه شعبان را روزه نگرفتهاند.) امام رضا (ع) نیز به اباصلت سفارش کرد در روزهای پایانی ماه شعبان دعا، استغفار، تلاوت قرآن زیاد انجام بده! و دعایی در طلب بخشش از خداوند را بسیار بگو.
روزه در غیر ماه رمضان، اگر نذر نشده باشد، واجب نیست و اصل اولی در روزهها (غیر روزههای واجب و حرام و مکروه) مستحب است و لزومی در به جا آوردن آن نیست؛ مسلمان در عبادت میانهرو است و سخت نگرفته و خود را به رنج نمیافکند؛ روزهداریِ مدام که به روال و سیرِ طبیعی زندگی ضرر میرساند، نهی شده و سزاوار است در گرفتن روزه مستحبی، رعایت اعتدال صورت گیرد.
شيوه روزه دارى پيامبر (ص) در طول زندگى، متفاوت بود؛ ابتدا سه روز در اول شعبان، سه روز در نیمه شعبان و سه روز در اواخر شعبان روزه مستحبی گرفته و دو روز قبل ماه رمضان را افطار میکرد؛ در سالهاى پايانى، يك شيوه اتخاذ کرد و براى ماه شعبان، منزلتى ويژه قائل بود و آن را ماه خود خواند و روزه آن را سنّت نهاد و در ماههای دیگر سه روز را روزه مستحبی میگرفتند.
پیامبر (ص) ابتدا پى در پى روزه مىگرفت كه مىگفتند همیشه روزه میگیرد؛ سپس آن قدر افطار مىكرد كه مىگفتند هیچ وقت روزه نمىگيرد؛ در روش بعدی مانند حضرت داود (ع) يك روز در ميان روزه مىگرفت؛ در سیره بعدی، سه روز ايام البيض را روزه مىگرفت؛ سیره نهایی حضرت روزه 3 روز در ماه، پنجشنبه اول و چهارشنبه بعد دهم و پنجشنبه آخر ماه بود و تا زنده بود اين روش را ادامه داد.