پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ گفت: روزه باعث ضعف جِسم انسان می‌شود. به همین سبب، در دینِ ما زرتشتیان، روزه وجود ندارد. بلکه چون برای انسان زیان دارد، از آن نهی شده است.

گفتم: در اسلام، روزه (صوم) یکی از فرائض دینی است. حکیم ابوالقاسم فردوسی هم در شاهنامه می‌گوید که نماز شب و روزه، آیین مردان خداست. (1)

همچنین امروزه از لحاظ علمی ثابت شده که روزه فواید بسیاری برای جسم دارد. چنان که پایگاه علمیِ HealthLine در یاداشتی با عنوانِ «8Health Benefits of Fasting, Backed by Science» به معنیِ «هشت فایده روزه برای سلامتی، به پشتوانه علم» نوشت: روزه برای کنترل قند خون، کلسترول و فشار خون، همچنین درمان اختلالات عصبی، افزایش متابولیسم و کاهش وزن، پیشگیری از سرطان و در نتیجه، افزایش طول عمر مؤثر است:

اما منطق دین زرتشتی، درباره روزه، متناقض و مبهم است. از یک سو در اَوِستا (کتاب دینی زرتشتیان) آمده که روزه گرفتن نشانه‌ی یاران اهریمن است و هر کس روزه بگیرد، پس از مرگ، اهل جهنم بوده و به سخت‌ترین عذاب‌ها مبتلا خواهد شد. (2) از سویی دیگر، ما شاهدِ گونه‌ی بسیار سختی از روزه در دین زرتشتی هستیم. داستان از این قرار است که یک زرتشتی از آذَرفَرنبَغ فَرُّخ‌زادان (پیشوای بزرگ دین زرتشتی در قرن 9 میلادی) پرسید: اگر کسی هنگام غذا خوردن، دندانش بشکند و به همراه خوراک، فرو برود، چه باید بکند؟

آذرفرنبغ فرخزادان پاسخ داد:

چنین شخصی حداقل یک الی 3 شبانه روز نباید آب بخورد. (3) اسکن از متن کتاب:

در ترجمه موبد زرتشتی بهرام‌گور انکلساریا (Behramgore Anklesaria) نیز چنین آمده است:

Q: For how many days shall a man, who swallows a tooth or any dead matter, drink no water?

A: It has so come down to us from the first leaders of religion that this is to be done for three full days when the proof of the tooth swallowed will not have come out, and for one full day in the case of a tooth bite. (4)

خوب، آیا سه روز آب نخوردن (به یک دلیل ربط: بلعیده شدنِ عمدی یا حتی غیر عمدی دندان) برای انسان ضرر ندارد؟

پی‌نوشت:

1. بنگرید به: «شاهنامه: روزه گرفتن، کردار مردان خداست»
2. اَوِستا، وَندیداد، فرگرد 4، بند 50-53. مشاهده اسکن
3. روایت آذرفرنبغ فرخزادان، ترجمه حسن رضایی باغ‌بیدی، تهران: مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، 1384، پرسش 100، ص 87-88.
4. بنگرید به: The Pahlavi Rivayat of Adur-Farnbag, Translated by Behramgore Tahmuras Anklesaria, 1938, Q 100