محمد اسماعیل صلاحی که خود را قطب و مرشد دراویش گنابادی می‌داند، از همین‌رو در هر مسئله‌ای اظهارنظر می‌کند و بارها در سخنان خود تفسیر به‌رأی داشته در جدیدترین سخنان خود به مسئله رؤیت هلال و عید فطر پرداخته و به آیه ای استناد کرده و از آن این‌طور نتیجه می‌گیرد که محاسبات نجومی بر ما حجت هستند لذا ما نیازی به رؤیت هلال نداریم و باید محاسبات نجومی را ملاک قرار دهیم.

حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه می‌گوید: طهمورَث پادشاه ایران، یاری وفادار به نام شَهرَسپ داشت که هر روز را روزه و هر شب را به نماز می‌ایستاد. فردوسی در ادامه می‌گوید: نماز شب و روزه، آیین مردان خداست.

ازجمله ویژگی‌های ماه رمضان، امید رسیدن روزه‌ داران به تقواست. رهبر انقلاب در سخنرانی‌های خود در ماه رمضان در مورد تقوا فرمودند محصول ماه رمضان، تقواست؛ ماه رمضان در ما ذخیره تقوا ایجاد می‌کند و در اثر تقوا، علم، هدایت، رحمت الهی، فلاح و رستگاری از سوی خداوند به انسان عطا می‌شود. تقوا به انسان فرقان و قدرت تشخیص حق از باطل می‌دهد و موجب می‌شود از قدرت‌های غیر خدا نترسیم.

منطق دین زرتشتی، درباره روزه، متناقض است. از یک سو در اَوِستا (کتاب دینی زرتشتیان) آمده که روزه گرفتن نشانه‌ی یاران اهریمن است. از سویی دیگر، پیشوایان زرتشتی، پیروان این دین را به گونه‌ی خاصی از روزه (که بسیار سخت‌تر از روزه اسلامی است) امر کرده اند.

ماه رمضان، ماه خشوع، استغفار، بازگشت به خدا، خودسازی و ماه اخلاق است. رهبر انقلاب می‌فرماید: «یکی از دستاوردهای بزرگ ماه رمضان، توبه و انابه است.» ایشان در فرق بین توبه و انابه فرمودند: «توبه برگشت از راه غلطی که ما با گناهان خود، با غفلت‌های خود، آن راه را رفتیم و معنای انابه این است که توجه به خدای متعال پیدا کنیم برای حال و آینده؛ ... توبه مربوط به گذشته است، انابه مربوط به حال و آینده است.»

ماوردی برای تقویت قول شب ۲۷ به عنوان شب قدر، استدلالی را به ابی بن کعب و ابن عباس نسبت می‌دهد که هر دو دلیل مخدوش است؛ أبی خصوصیتی را برای شب قدر نقل می‌کند و می‌گوید آن را در روز ۲۷ ماه رمضان دیده که می‌توان اکنون نیز طبق آن شب قدر را مشخص کرد؛ از ابن عباس نیز محاسبه‌ای ذوقی از سوره قدر مخالف با قواعد عربی ذکر شده و اقوال معتبر دیگری برای وی از محدثان نقل شده است.