تناقضات بهائیت
پیشوایان فرقه‌ی بهائیت، در تبلیغات خود بهائیان را به هم‌زیستی مسالمت‌آمیز و نوع‌دوستی نسبت به تمام بشر توصیه داشته‌اند. این در حالیست که تشکیلات بهائیت، راه دورویی را از اربابان خود آموخته و امروزه عملکردی مخالف با نوع‌دوستی کلامی خود دارد. نمونه‌ی بارز این دورویی را می‌توان در ایفای نقش تخریبی بهائیت در کشور یمن مشاهده کرد.
در پی بازداشت تعدادی از بهائیان در یمن به جرم تبلیغ بهائیت و جاسوسی برای رژیم صهیونیستی، تشکیلات بهائی، بعلاوه‌ی جلب حمایت‌های سازمان ملل از وابستگان خود در یمن، اقدام به انتشار هشتگ‌هایی با محتوای آزادی بهائیان در یمن نمود. این در حالیست که این اقدام تشکیلات بهائیت، با تعالیم بهائی و توصیه‌ی ظلم‌پذیری پیشوایانش در تضاد است.
مدعی پیامبری بهائیت در کتاب اقدس خود، مجازات کسی که شخصی را اندوهگین کند، با انفاق 19 مثقال طلا مقدور می‌داند. این در حالیست که اگر شخصی مجرد به دیگری تجاوز کند، تنها با پرداخت 9 مثقال طلا به بیت العدل تبرئه می‌شود! جالب‌تر آن‌که اگر فرد متجاوز متأهل باشد، حتی همین جریمه‌ی نقدی هم برای او تعیین نشده است!
بیت العدل در گوشه‌هایی از پیام نوروزی، ضمن توصیه‌ی بهائیان به تلاش برای آبادانی ایران، خود را دعاگوی مردم "شریف" ایران دانست. اما با گذری کوتاه در سخنان پیشوایان بهائی درمی‌یابیم که همواره ایران و ایرانی، آماج نوک پیکان توهین‌ها، جسارت‌ها و تحقیرهای پیشوایان بهائیت بوده‌اند و این سخنان، تنها جنبه‌ی تبلیغاتی و عوام‌فریبی دارد.
کانال خبری وابسته به تشکیلات بهائیت، با انتشار پیامی، از توهین به مقدسات اهلسنت در کتاب‌های درسی مدارس ایران انتقاد کرد. جالب است بدانیم که در حالی نویسندگان بهائی، از بیان ماهیت یک جاعل حدیث در کتب آموزشی به عنوان الگویی نامناسب، ابراز نگرانی می‌کنند که پیشوایان این فرقه در کتب‌شان به بسیاری از مردم دنیا توهین کرده‌اند!
در بخشی از پیام نوروزی 1397 تشکیلات بیت العدل، این نهاد توصیه به فدا کردن جان و مال برای ایران می‌کند. اما ادعای فدا کردن جان و مال برای ایران در حالی توسط نهاد رهبری بهائیت مطرح می‌شود که رهبران بهائی، هیچ‌گاه در سختی‌هایی که مردم ایران متحمل آن شده‌اند، به فکر ایرانیان نبوده و تنها به نفع تشکیلات خود عمل کرده‌اند.
آتش غائله‌ای که جمعی از دراویش اغتشاش‌گر روشن کرده بودند، نتیجه‌ای جز به شهادت رسیدن 5 نفر از مأموران ناجا و بسیج و مجروح شدن 30 نفر دیگر، ایجاد رعب و وحشت و تخریب اموال شخصی و عمومی نداشت. این در حالیست که تشکیلات خائن بهائیت، از ابتدا به حمایت از داعش‌های وطنی پرداخته و در آخرین اطلاعیه خود کوشید تا محمد ثلاث را تبرئه کند!
پیامبرخوانده‌ی بهائیت بر خلاف قوانین طبیعت، تعداد ماه‌های سال را نوزده دانسته است! از این‌رو تقویم بدیع بهائیت، هر سال نوزده ماه داشته و هرماه نوزده روز که جمعاً 4 الی 5 روز زیاده می‌آید! لذا امروزه در تقویم بهائیان مناسبتی هست که خود بهاییان هم نمی‌دانند چیست! از این رو خیلی از بهائیان از سر ناچاری و تعبد، مجبورند این موضوع را بپذیرند.
بزرگان بهائیت با اقرار به خاتمیت پیامبر اسلام، مقامی برتر از پیامبری را برای پیشوایان خود (به نام مظهر الله)، ادعا دارند. اما به راستی اگر مقامی که باب و بهاء برای خود ادعا داشتند، قابلیت دریافت شریعت را داشت، در واقع مقام نبوت و یا رسالت بوده و اگر ختم نبوت و رسالت پذیرفته شود، به عبارتی پایان سلسله‌ی ارسال پیامبران ثابت می‌شود.
سرکردگان بهائی برای آن‌که بتوانند ادعای پیامبری خود را با آیه‌ی خاتمیت تطبیق دهند، مقام مظهریت را برای پیشوایان خود ادعا کرده‌اند. این در حالیست که آنان از یک‌سو ختم سلسله‌ی پیامبران را به وسیله‌ی حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) می‌پذیرند و از سویی دیگر، مقامی را بالاتر از نبوت و رسالت، برای بشر متصور نمی‌دانند.
مبلّغان بهائیت در پاسخ به این‌که چه نیازی به ظهور دو (به اصطلاح) دینِ بابیت و بهائیت، آن هم با فاصله‌ی اندک بوده، گفتند که ظهور آیین بیان، با هدف زدودن خرافات برای ظهور بهائیت بوده است. اما به راستی چگونه علی‌محمد شیرازی توانست خرافاتی که (به ادعای مبلّغ بهائی) در حدود 7000 سال شکل گرفته بود را در تنها در عرض 6 سال از بین برد؟!
مبلّغان بهائی مدعی شدند که احاديث اسلامی دوره‌ی آیین بابی را بین 5 تا 19 سال دانسته‌اند. این در حالیست که اولاً: نویسندگان بهائی، حتی یکی از این روایات را ذکر نکرده‌اند! ثانیاً: اگر منظور آنان، تاریخ‌هایی است که برای شهادت یا رحلت امام زمان (عجّل الله فرجه) ذکر شده؛ باید گفت این هم با ادعای آنان هم‌خوانی ندارد.
از فعالیت خانوادگی حسینعلی نوری در سفارت روس گرفته تا پناه بردن پیامبرخوانده‌ی بهائیت به این سفارت و نجات او توسط پادشاهی روس، تنها حاکیِ گوشه‌ای از پیوند شوم میان دین‌سازان بهائیت با استعمار است. اما به راستی چگونه پادشاهیِ زیاده‌خواهی چون روس‌تزار، بی‌هیچ مزد و منّتی مدافع و ناجی دین‌سازان بابی و بهائی در ایران می‌گردد؟!
نماینده‌ی جامعه‌ی جهانی بهائی، در افتتاحیه پنجاه و ششمین کمیسیون توسعه اجتماعی سازمان ملل متحد مدعی شد که برای محقق شدن تعدیل معیشت در دنیا، می‌بایست از خودبینی و توزیع ناعادلانه‌ی ثروت جلوگیری شود. این در حالیست که رهبران و سرکردگان تشکیلات بهائیت، با اقدامات فکری و عملی خود، تنها به زیاد شدن فاصله‌ی طبقاتی کمک کرده‌اند.