عبدالحمید گفت: گرویدن مردم عالم به اسلام، اثر دیدن اخلاق اسلامی صحابه بود؛ در حالی که در تاریخ آمده است، اخلاق اسلامی در فتوحات نشان داده نشد و چهره زیبایی از دین به دنیا ارائه نگردید، بلکه معارف اسلامی بود که باعث جذب به دین شد.

عبدالحمید به این قاعده اشاره می‌کند که علما، رهبران و مسئولان جامعه در هر جای دنیا، دنبال منافع مادی بروند و به فکر اقتصاد خود و اطرافیانشان باشند، فاتحه اقتصاد و معیشت مردم خوانده می‌شود. با بررسی تاریخ می‌فهمیم که وی از شیوه حکومت خلفای اهل‌سنت انتقاد می‌کند و این توصیفات به سیره رهبران و سردمداران انقلاب اسلامی، شباهت ندارد.

عبدالحمید بدون اشاره به پیروزی جبهه حق علیه صهیونیسم ظالم، در عملیات «وعده صادق»، توییت کرد که: «وقت آن رسیده است که جامعه جهانی، به ویژه دولت‌های حامی اسرائیل، با اعمال فشار جهت آتش‌بس، پایان دادن به اشغالگری، تشکیل کشور مستقل فلسطین و احترام گذاشتن به حریم کشورها، برای همیشه به این خصومت و منازعه جهانی پایان دهند».

مروان حکم در زمان حکومتش در مدینه، همواره مشغول سب امیرالمؤمنین (ع) بود و به علت اینکه مردم پس از نماز عید، لعن امیرالمؤمنین (ع) را تحمل نمی کردند و متفرق می شدند، او خطبه نماز عید را قبل از نماز می‌خواند که مسلمانان حاضر باشند.

عبدالحمید در ایام شهادت امیرالمؤمنین علیه‌السلام، فضایل حضرت را مورد اتفاق بین همه مسلمانان می‌داند و به این مناسبت، ادعا می‌کند که همه صحابه، اگرچه معصوم نبودند، ولی گناهانشان مورد عفو قرار گرفته است؛ این ادعا در آیات قرآن رد شده و اگر جایی سخن از عفو به میان آمده، مربوط به یک گناه آنها است، نه تمام گناهانی که در آینده انجام می‌دهند.

حضرت خدیجه کبری بانوی بزرگی است که با جانفشانی و در اختیار قرار دادن تمام اموالش به یاری پیامبر شتافت و در پیشرفت دین اسلام سهم بزرگی داشت؛ بانویی که همسر بهترین مخلوقات و مادر برترین زنان عالم شد، زنی که با لقب ام المومنین جایگاه خاصی را در میان مسلمین برای خود دارد و با این خصوصیات بود که خداوند وعده بهشت را به او داده است.