پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ وهابیون با تبعیت از مفتیان خود، با دروغ بستن به شیعیان ادعا می‌ کنند که آنان مشرک شده‌ اند و از دایره اسلام خارجند. آنان مدعی ا‎ند شیعیان به دلیل ایمان به برخی از خرافات و یا عقاید باطل، از اسلام روی گردان شده‌ اند.

در پاسخ به این تهمت دروغین باید نکته‌ ای بیان شود:
از منظر قرآن کریم، مشرک به کسی گفته می‌ شود که در کنار پروردگار عالم، شیء و یا هر موجودی را پرستش کند. خدای رحمان در قرآن کریم به سخن مشرکان با بت‌هایی که آنان را شریک خدا قرار داده‌ بودند، اشاره کرده است. قرآن به نقل از مشرکین می‌‎فرماید: «تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ* إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ [شعراء/97و98] سوگند به خدا كه ما در گمراهى آشكارى بوديم * آنگاه كه شما را با پروردگار جهانيان برابر مى‌دانستيم.»

با تحقیق در عقاید شیعیان، مشخص می‌ شود که هیچگاه پیروان ائمه معصومین (علیهم‌السلام) به پرستش موجودات این عالم و بندگان خدای رحمان نپرداخته‌ اند. نکته‌ ای که در این باره باید به آن اشاره کرد، عدم توجه مفتی‌های وهابی به آیات قرآن است. قرآن کریم از زدن بر چسب کفر و شرک به کسانی که ایمان آورده‌ اند، نهی می‌کند و می‌فرماید: «وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا [نساء/94] به کسی که اظهار صلح و اسلام می‌کند نگویید: مسلمان نیستی.»
این امر الهی به منزله‌ جلوگیری از مشرک خواندن عده‌ ای از مسلمانان از جانب بعضی دیگر از آنان كه جاهل به تبعيت و پیروی از رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله) هستند، نازل شده است.

محمدجواد مهريار