پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به عنوان آخرین فرستاده‌ی الهی و حجت خدا بر خلقت، در 27 رجب المرجب به رسالت رسیدند. نحوه‌ی بعثت و چگونگی ابلاغ رسالت، یکی از مهمترین موضوعاتی است که باید مورد بررسی قرار گیرد.
بخاری به عنوان محدث نامی و مشهور اهل سنت، با بیان این اتفاق مهم به روایتی در این باره اشاره می‌کند که در اینجا گوشه‌ای از آن بیان می‌شود. بخاری به نقل از عایشه می‌نویسد: «رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در یكی از روزها كه در غار حراء مشغول عبادت پروردگارش بود، فرشته‌ای نزد او آمد و خطاب به وی گفت: بخوان! رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: «من خواندن نمی‌دانم.» حضرت می‌فرماید: فرشته مرا در بغل گرفت و تا جایی كه تحمل داشتم فشرد (تا حدی كه طاقتم تمام شد) و بعد مرا رها كرد و گفت: بخوان! گفتم: «خواندن نمی‌دانم.» (تا سه بار این كار را ادامه داد) گفت: بخوان به نام پروردگارت، او كه انسان را از خون بسته آفرید ...؛ بعد از آن، رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در حالی كه قلبش می‌لرزید، نزد خدیجه رفت و گفت: «مرا بپوشانید، مرا بپوشانید!» حاضرین، رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را پوشانیدند تا اینكه ترس و وحشتش برطرف شد. سپس ماجرا را برای خدیجه بازگو کرد و فرمود: من نسبت به جان خود، احساس خطر می‌كنم. خدیجه گفت: خداوند هرگز تو را ضایع و نابود نخواهد كرد؛ زیرا شما پایبند صله رحم هستی، مستمندان را كمک کرده، از مهمانان پذیرایی می‌کنی و در راه حق، مشكلات را تحمل می‌كنی.»[1]

در این روایت، بعثت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را به گونه‌ای بیان می‌کند که در تضاد با آیات قرآن است. خدای رحمان در قرآن کریم هنگام ابلاغ رسالت حضرت موسی (علیه‌السلام) به ایشان می‌فرماید: «یا مُوسَى لَا تَخَفْ إِنِّی لَا یخَافُ لَدَی الْمُرْسَلُونَ [نمل/10] ای موسی! مترس که پیغمبران در حضور من هرگز نمی‌ترسند.»

پی‌نوشت:
[1]. بخاری، صحیح البخاری، ج1، ص7، رقم 3، چاپ اول، دار طوق النجاة.