پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید در انتقاد به مسئولین جمهوری اسلامی، به آنان توصیه کرد که تسلیم خواسته‌های ملت شوند؛ وی اظهار داشت: «چه زیباست که حاکمان کشورها، تسلیم خواسته‌های ملت بشوند. بهترین و قوی‌ترین سیاست برای هر نظام و سیستم و حاکمیتی، نگهداری ملت است و راه نگهداری ملت آن است که مردمی فکر بشود و مسئولان در کنار مردم باشند و تسلیم خواسته‌های مردم بشوند؛ این تنها راه برون‌رفت و نجات از بحران‌ها و چالش‌هاست. اینکه بین ملت و دولت جدایی باشد این، مشکلات را حل نمی‌کند؛ بلکه شایسته دولت است که تسلیم خواسته ملت بشود و خود را در اختیار ملت و خواسته‌های مردم قرار بدهد».[1]

او «دیدن واقعیت‌ها» را برای برون‌رفت از چالش‌ها، بسیار مهم دانست و مسئولان را متهم به ندیدن واقعیت کرد. عبدالحمید خاطرنشان کرد: «مهم‌ترین چیزی که در حل بحران‌ها تأثیرگذار است و می‌تواند یک کشور را از بحران‌ها و چالش‌ها نجات بدهد، دیدن واقعیت‌هاست. تا زمانی که مسئولان، واقعیت‌ها را نبینند و درک نکنند حل مسائل و بحران‌ها دشوار است.

.... همه ما باید ببینیم که امروز خواسته مردم چیست و در این مورد فکر بشود. اگر کنار مردم بنشینیم و حرف مردم را بشنویم و مردمی حرکت کنیم، متوجه می‌شویم چه شرایط و اوضاعی بر جامعه حاکم است. متأسفانه بسیاری هستند که این واقعیت‌ها را در نظر نمی‌گیرند و حقایق و شرایط موجود در کشور و دنیا را نمی‌ببیند، درحالی که برای برون‌رفت از مشکلات و چالش‌ها، دیدن این واقعیت‌ها و حقایق بسیار حیاتی و مهم است».[2]

اوضاع و شرایط نامساعد اقتصادی، بر همه روشن است و این امر چند سال است که فشار زیادی بر ملت ایران وارد کرده است. حل این مشکلات، منوط به اصلاح ساختار اقتصادی کشور و کم‌کردن وابستگی این اقتصاد به دلار و اقتصاد دنیا است؛ زیرا این وابستگی باعث می‌شود، غیر از نابسامانی ناشی از ساختار اقتصادی، بحران‌های اقتصادی دنیا نیز به اقتصاد کشور ضربه وارد کرده و اوضاع را بحرانی‌تر کند.

دولت جمهوری اسلامی ایران، بیش از دو سال است در جهت بهبود اقتصاد ایران گام برداشته و تاکنون توفیقات زیادی در این زمینه داشته؛ به گونه‌ای که هر سال بیش از یک میلیون، اشتغال ایجاد کرده و رشد اقتصادی سالانه به 4 تا 6 درصد رسیده است.

از طرفی، دولت به دنبال اقتصاد دستوری و تثبیت قیمت‌ها نیست؛ به این دلیل حتی با نظارت دولت، گرانی به مردم فشار می‌آورد که اصلاح ساختار اقتصادی را ضروری می‌کند. در این راستا باید عدم وابستگی اقتصاد به نفت، رفع ناترازی و لزوم کاهش نابرابری‌ها در توزیع ثروت و درآمد در جامعه، اصلاح ساختار اقتصاد برای تأمین مالی و جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، اشتغال‌زایی و کاهش بیکاری، افزایش تاب آوری اقتصاد در برابر شوک‌های خارجی و تأمین انرژی پایدار که در دستور کار دولت قرار گرفته، به طور مستمر ادامه یابد که مشکلات فعلی در آینده حل گردد.

ندیدن این سیاست‌ها و ملتفت نبودن به آن، نشان از عدم درک مباحث اقتصادی دارد و کسی که اندک معلوماتی در این زمینه ندارد، حق اظهار نظر در این زمینه را دارا نیست. عبدالحمید هر هفته دم از اقتصاد بحرانی می‌زند. کسی نیست که این مسئله را درک نکند. مسئولان یا خود با این شرایط اقتصادی مواجه هستند و یا به خوبی، اوضاع را درک می‌کنند.

سؤال از عبدالحمید این است که وقتی می‌گوید تنها راه برون‌رفت و نجات از بحران‌ها و چالش‌ها، تسلیم خواسته‌های مردم شدن است، منظورش چیست؟ وقتی می‌گوید مسئولان واقعیت‌ها را ببینند، چه نظری دارد؟ گمان می‌کند مسئولان متوجه مشکلات اقتصادی نیستند یا قصد دارد به مردم محرومی که در این شرایط اقتصادی رنج می‌برند اعلام کند که من نماینده شما هستم و هر هفته به دولت برای بهتر شدن شرایط زندگی شما فشار می‌آورم؟ آیا عبدالحمید راهی بهتر برای بهبود اوضاع اقتصادی دارد؟ (البته قبلاً طرح داده بود که دلار را به 1000 تومان برسانید، همه مشکلات حل می‌شود).

این سخنان عبدالحمید نشانه فریادهایی است که فکری پشت آن جز مخالفت و براندازی ندارد یا در فکر مطرح شدن به عنوان منجی مشکلات است. مشکلات اقتصادی و گرانی در تمام برهه‌های تاریخی وجود داشته و شرایط فعلی اقتصاد، اگرچه از 15 سال قبل بدتر است، ولی از قبل انقلاب، بسیار بهتر است و رو به بهبودی قرار دارد.

پی‌نوشت:
[1]. سخنان عبدالحمید در 22 فروردین 1403.
[2]. همان.