پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ فرقه بهائیت یکی از تعالیم نوین خود را وحدت عالم انسانی، یعنی داشتن نگاهی برابر به انسان ها بدون توجه به عقاید، نژاد و فرهنگ آنان معرفی می کند.(1)

اما بر خلاف این تبلیغات پیشوایان بهائیت هم در نژاد و هم در اعتقاد، خود را افرادی متعصب نشان داده اند:

در باور بهائیت، اکثریت مردم زمین یعنی غیربهائیان، از دایره انسانیت خارج و حرام زاده هستند.(2)

در اندیشه بهائیت، علاوه بر توهین سابق، میلیون ها آفریقایی بخاطر نژادشان گاوهای انسان نما خطاب شده اند!(3)

به طور کلی در سیره بهائیت، برخی اقوام بخاطر نژادشان و پیروان تمامی ادیان بخاطر نپذیرفتن مسلک باطل بهائیت، سزاوار توهین پیشوایان بهائی شده اند. چنانکه ترک زبان ها لایق جواب مضحک دانسته شده (4) و ایرانی ها شرور خطاب شده اند.(5)

آری؛ اینست واقعیت فرقه ای که داعیه دار مبارزه با نژادپرستی و وحدت عالم انسانی است!

پی‌نوشت:
(1). ر.ک: عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان: لجنه ملّی نشر آثار امری، 1921 م، ج 2، ص 145-144.
(2). حسینعلی نوری، بدیع (در جواب اسئله قاضی)، چاپ سنگی از روی نسخه خطی، کاتب حرف الزاء، ربیع الاول، ص 140؛ اشراق خاوری، مائده آسمانی، ج 4، بی جا: مؤسسه ملّی مطبوعات امری، 129 بدیع، ص 355.
(3). عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان: لجنه ملّی نشر آثار امری، بی تا، ج 3، ص 48.
(4). ر.ک: فاضل مازندرانی، اسرار الآثار خصوصی، بی جا: موسسه ملی مطبوعات امری، 128 بدیع، ج 3، ص 42 و 43.
(5). مجله آهنگ بدیع، سال چهارم، 1328، شماره 5، ص 3.