پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی بر این عقیده هستند که همه صحابه و به ویژه جناب (خلیفه اول و دوم) با دختر گرامی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) رفتاری شایسته داشته‌اند و احترام به آن حضرت و خانه آن بانوی بزرگوار را كاملاً مراعات کرده‌اند؛ چنانکه خلیفه اول در حدیثی که در صحیح بخاری آمده است سفارش کرده: «ارقبوا محمداً فی أهل بیته.[1] حال محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را درباره‌ی اهل بیتش مراعات كنید.»

اما با بررسی و مطالعه وقایع و حوادث تاریخی بعد از شهادت حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) خلاف این ادعا ثابت می‌شود، زیرا بر فرض صحیح بودن آنچه که ادعا شده است در مورد رفتار و سفارش خلیفه اول، نسبت به خاندان رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل‌ها و روایات موجود در منابع روایی و تاریخی، چهره دیگری را از تعامل صحابه (عمر و ابوبکر) با حضرت علی (علیه‌السلام) و خاندان وحی به نمایش در آورده است. زیرا در نخستین مرحله شاهد اصرار بر وادار كردن حضرت علی (علیه‌السلام) به بیعت با خلیفه ظاهری هستیم و این پا فشاری آن‌قدر ادامه پیدا می‌كند که تا زشت‌ترین حوادث و دردناک‌ترین ستم‌ها در خانه حضرت علی و فاطمه (علیهما‌السلام) اتفاق می‌افتد.

بر اساس حدیثی که در کتاب الامامة و السیاسة ابن قتیبه دینوری آمده است: «... ابوبكر به قنفذ نوكرش دستور داد و گفت: برو علی را صدا بزن، قنفذ دستور را اجرا كرد و نزد حضرت علی (علیه‌السلام) رفت، حضرت علی (علیه‌السلام) پرسید: چه می‌خواهی؟ گفت: جانشین پیغمبر تو را می‌خواهد، فرمود: چه زود به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دروغ بستید (كنایه از اینكه خلیفه رسول بودن دروغی بیش نیست) قنفذ بازگشت و پیام حضرت علی (علیه‌السلام) را به ابوبكر ابلاغ كرد، ابوبكر گریست، عمر گفت: به كسی كه از بیعت كوتاهی كرده است مهلت مده! ابوبكر بار دیگر به قنفذ دستور داد تا به خانه علی برود و او را برای بیعت فرا بخواند...»[2]

اگر واقعاً ابوبكر به سخن و کلامی كه گفته است، اعتقاد داشته و عمل ‌كرده است، چرا در برابر غضب حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) كه به نص روایت بخاری، با غضب پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مساوی است، هیچ عكس العملی نشان نداده و برای به دست آوردن رضایت حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) اقدامی نكرده است؟
بخاری می‌نویسد: «فَغَضِبَتْ فَاطِمَةُ بِنْتِ رسول اللَّهِ صلی الله علیه وسلم فَهَجَرَتْ أَبَا بَكْرٍ فلم تَزَلْ مُهَاجِرَتَهُ حتی تُوُفِّیتْ.[3] حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) دختر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از ابوبكر ناراحت و از وی روی گردان شد و این ناراحتی ادامه داشت تا از دنیا رفت.»
آیا امكان دارد كه حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) كه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) غضب او را مساوی با غضب خود می‌داند، بی‌جهت بر كسی غضبناک شود؟

پی‌نوشت:
[1]. بخاری، محمد بن إسماعیل أبوعبدالله ، صحیح البخاری، ج3، ص1361، ح3509.
[2]. دینوری، أبو محمد عبد الله بن مسلم ابن قتیبة ، الإمامة والسیاسة، ج 1، ص16، تحقیق: خلیل المنصور.
[3]. بخاری، محمد بن إسماعیل أبوعبدالله ، صحیح البخاری، ج3، ص 1126، ح2926.