موانع شناخت حق از منظر قرآن خالی از فایده نیست که عامل مؤثری را که قرآن به عنوان مانع شناخت حق بیان کرده بشناسیم. وآن « پیروی از هواهای نفسانی» است. از آیه: إِنَّا جَعَلْنَاکَ خَلِیفَةً فِی الأَرْضِ فَاحْکُمْ بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلا تَتَّبِعْ الْهَوَی فَیُضِلَّکَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ (ص/ ۲۶۹) ترجمه: پس میان مردم به حقّ داوری کن، و زنهار از هوس پیروی مکن که تو را از راه خدا به درکند از مفهوم آیه چنین استفاده می‌‌شود که پیروی ازهوای نفس، عامل روی گردانی از حق است. هواپرستی هرگز به انسان اجازه نمی‌‌دهد چهره حقیقت را چنانکه هست ببیند و داوری صحیح و خالی از حب و بغض پیدا کند. اساساً حب و باطل غیرقابل جمع هستند، زیرا حق بر دلیل و عقل استواراست و باطل از هوی و شهوات سرچشمه می‌‌گیرد. (زحیلی، ۱۴۱۸ق، ج۷، ص ۲۲۵) عجب اینکه عادت کردن به گناه در مراحل نهایی و خطرناکش چنین است که آدمی ننگین‌ترین و زشت‌ترین کارها را حق خود می‌‌شمارد و پاکترین تمتع و بهره‌گیری جنسی را ناحق می‌‌داند. آن قوم گمراه به حضرت لوط(ع)گفتند: «... و ما لنا فی بناتک من حق... »؛ (هود / ۷۹) ما به دختران تو حق نداریم. این تعبیر بیانگر نهایت انحراف این گروه است. به عبارتی دیگر، یک جامعه آلوده به جایی می‌‌رسد که حق را باطل و باطل را حق می‌‌بیند. ازدواج با دختران پاک و باایمان را اصلاً در قلمرو حق خود نمی‌‌شمارد، ولی به عکس، انحراف جنسی را حق می‌‌شمارد. (شیرازی، ۱۳۷۴ش، ج ۹، ص ۱۸۴)