شارب یا سبیل : شارب زدن کاملا ممنوع حساب شده و اهل حق واقعی آن است که همیشه شارب مهر و دست نخورده داشته باشد . گذاشتن شارب را به امر مولا امیرالمومنین (ع) می دانند و اهل حق بدون سبیل را در جمع جوز راه نمی دهند . و دکتر بهرام الهی ( جیحون آبادی ) که پاسخ نامه سیاوش نخبه زعیم را در تاریخ ۲۶ / ۱ / ۴۹ می دهد می نویسد : « واجبات مسلک اهل حق عبارتند از ۱- سرسپردن ۲- سرانه دادن ( نذر و نیاز ) ۳- بجا آوردن سه ( روز) روزه نیت ۴- شارب داشتن برای مردان . موحد بشیری در کتاب شناخت رهروان عشق علی (ع) می نویسد : پس برای هر فرد اهل حق واقعی ضروری و واجب است که به احترام دستور ، ظهور و برای شناسایی فرقه از بریدن سبیل تحت هر عنوانی خود داری نمایند و درجای دیگر کتاب می نویسد : سبیل هم برای پیروان اهل حق دستوریست لازم الاجرام و غیر قابل انکار . ولی مرحوم حاج شیخ علی اکبر نهاوندی در کتاب جنه العالیه می نویسد : « معاویه می خواست به دشمنان علی (ع) جایزه دهد همگی هجوم آوردند . دید که خزانه کفایت نمی کند ، حیله ای اندیشید و گفت : برای این که صادق از کاذب تشخیص داده شوند ، ریش خود را بتراشید و سبیل ها را رها کنید آنها هم چنین کردند و سبیل گذاشتن رایج شد . نورالدین مدرسی چهاردهی در کتاب خاکسار و اهل حق ؛ خرافات و اوهامی را در خصوص تغسیل پیامبر اکرم (ص) توسط علی (ع) چنین آورده است : « علی در هنگام تغسیل بدن مطهر رسول خدا (ص) آبی را که در گودی ناف پیغمبراکرم جمع گردیده بود آشامید و باحترام حضرت محمد (ص) دیگر مقراض به سبیلت خود نبرد . و در ادامه می گوید : اگر هر فردی یک مو از سبیلت چید یک گاو نیاز دهد تا از سر تقصیرش بگذرند ولی اگر شارب را چید حق دخول به جم خانه را ندارد و پیر حقیقت نیاز وی را نمی پذیرد . چون مردان اهل حق را در مساجد مورد سخریه قرار دادند علی (ع ) به آنان گفت من بجای شما نماز بجا می آورم شما بجای نماز کردار بجا آورید و شارب بگذارید تا همدیگر را بشناسید . و نشانه ی اهل حق به سبیل هایش است . در حدیث معتبراز حضرت رسول (ص) منقول است که باید هر کس موی شارب و موی بینی را بگیرد و به احوال بدن خود بپردازد که اینها باعث زیادتی جمال او است . ( حلیته المتقین مرحوم مجلسی ) . آقای نورعلی الهی در حرمت بلند کردن شارب یا سبیل می گویند : " در جنگ صفین که بین مولا علی و معاویه درگیری بوجود آمده بود ، لشگریان معاویه شب به شب شبیه خون می زدند و چون علی علیه السلام اهل این عمل نبود به یارانش برای اینکه شب هنگام با یک دیگر درگیر نشوند و بجای دشمن خودی ها را نزنند سبیل بگذارند ! " * این مطلب ایشان فاقد دیل و مدرک است و هیچ چیز مبنی بر اثبات این مدعا وجود ندارد . مجددا مطلب دیگری را برای اثبات بلند کردن شارب عنوان می کنند که بیان آن خالی از لطف نیست . حضرات می گویند : زمانی که علی علیه السلام در حین غسل دادن پیامبر بود ، مقداری از آب غسل در ناحیه ناف پیامبر جمع شده بود و در حالی که امیرالمومنان او را غسل می دادند شارب های ایشان با آب ناف پیامبر تماس می گرفتند . * باز هم ما در تاریخ و روایات شیعه و اهل بیت اصلاً چنین چیزی را نداریم اهل حق و آقای نورعلی الهی هم هیچ مدرکی برای اثبات حرفشان عنوان نکرده اند . اهل حق در مذمت کوتاه کردن سبیل شعری را به ترکی سروده اند که ترجمه آن را به فارسی می آوریم " کسی که سبیل بچیند و قلیان بکشد با خوکان در یک صف قرار می گیرند کسی که مانند خار است هرگز یار نمی شود ، خامی برو بگرد و گردش کن قلیان مانند خوک و سگ است یاران به آن نزدیک نشوید آنکه شارب بزند و قلیان بکشد کردارش درست نیست " .