در پاسخ معروض داشته اید :"بیان انحرافات گروهی...." اولا از دید شما انحراف است و از دید بسیاری خیر! پس باید سنگ محک برای سنجش این عقاید چیست؟! در جای دیگری معروض داشته اید:"«مکتب نورعلي الهي» را نه مي‌توان ادامه دهنده مسلک اصيل او «اهل حق» دانست و نه شيعه‌اش نام گذاشت." ادله اثبات این ادعا چیست؟! بقول بو علی سینا کسی که بدون برهان چیزی را انکار کند از فطرت انسان خارج است! در مورد ادعای شما ادله مبنی بر بطلان آن عرضه میگردد.1- در باب آنچه برخی سادات و پیران اهل حق ادعا کرده اند و در مقابل حضرت استاد جبهه گرفته اند عرض میشود که آن آقایان مصداق این بیت از حافظ هستند که "نه هر که طرف کله کج‌نهاد و تند نشست, کلاه‌داری و آیین سروری داند" ! آیا ادامه عهد پیر و مریدی با برخی پیران نابخرد و بعض سادات نادان درست است؟؟ هیچ عقل سلیمی ادامه عهد پیر و مریدی با کسانی که خودشان عهد شکن هستن را قبول نمیکند!سادات و پیرانی که توانایی ارشاد قلوب عاشقان را ندارند و بعضا خود دلیلی بر انحراف از مسیر عشق به حق هستند را نمیتوان پیروی کرد! وقتی دیگر نشانی از هدایت ربانی در رفتار و منش و آداب سادات نمیبینیم باید چه کرد؟!انتخاب موروثی سادات اهل حق که مسئول هدایت ارشاد و انتقال اداب و رسوم بودندباعث سست شدن انگیزه و تحریف هدف میشود بعضا انتخاب آنها بر اساس فضیلت و آراستگی و با معیار شایستگی نبود،لاجرم حضرت استاد و حضرت حاج نعمت الله بر اساس تکلیف عقلانی و مذهبی خود نصایح و راهنمایی هایی به مردم اهل حق انجام دادند و پژوهش های سترگی در باره مسلک اهل حق به انجام رسانیدند باشد که چراغ راه شود! علت اصلی مخالفت بعض سادات کور دل با حضرت حاجی و استاد الهی این بود که با تجلی فره ایزدی این حضرات و ارشاد قلوب مردمان به صراط حق و آگاهی بخشی آنان، قدرت و سلطه و استحمار آن سادات و پیران اسمی را زیر سوال میبرد و این خشکه متعصبان جاهل را به دشمنی با این عارفان وا می داشت!حتی مفهوم لفظی اهل حق هم جایی باقی نگذاشته بودتا در مسلک اهل حق فعلی در مقیاس با سایر نحله ها و مسلک ها نشانی از ارشاد و هدایت ربانی پیدا کنیم!دو بزرگوار حاجی و استاد هر یک به مقتضیات زمان خود در پی احیا سنت و چراغ خاموش هدایت بودند (که به وسیله بعض سادات گمراه و پیران نا اگاه که در قلبشان اثری از هدایت الهی نبود ،خاموش شده بود!فی المثل در زمان حاجی هدایت اجتماعی و سیاسی حسب ظاهر با سید عبدالحمید ابن آقا سید اسماعیل (از خاندان شاه حیاس) بوده و هیچ گونه اخلاف و تنشی هم با یکدیگر نداشته اند فقط بعض سادات که موقعیت خود را در خطر میدیدند و به حاجی حسادت میکردند نزد دیگران به سعایت پرداخته و عرض خود میبردند که “مه فشاند نور و سگ عوعو کند”! پس ادعای برخی سادات و پیران مبنی بر رد و اعتراض به حضرات حاجی و استاد نیتواند دلیلی بر بطلان آن بزرگواران باشد !درثانی اختلاف دیدگاه و استنباط در امور آیینی امری بدیهی است! درباره ادعای دیگری که راجع به نظر علما (فقها) تشیع نسبت به این مکتب و کتبش داشته اندارجاع داده اید به کتاب معلوم الحال سلوک در تاریکی! حرف راجع به این کتاب زیاد است بگذار تا وقت دگر! اما جوابیه ام راجع به نظر فقها.اولا فقها به کسانی اطلاق میشود که در علم فقه تبحر دارند و دود چراغ خورده اند و قضیه مکتب و کتب استاد قضیه ای عرفانی و بعضا کلامیست که جایی برای اظهار نظر فقیه نمیماند!کما اینکه در طول تاریخ فقها خون بسیاری از عرفا را حسب سطحی نگری مباح دانسته اند و گاها در خدمت سلاطین چه جنایات که نکرده اند ! برای یاد آوری خون حسین ابن علی را چه کسی مباح اعلام کرد و حکم به ارتداد و خروج او از اسلام داد؟! در همین ایام حاضر هم کم ازین دست فقها نداشته ایم که حسب ظاهر نگری و با قواعد خشک و بی روح چه جنایات که به نام پاسداری از اسلام مرتکب نشده اند ! احکام کفر و ارتداد آقایان فقها که بدان در کتاب سلوک در تاریکی ارجاع داده اید نمیتواند سنگ محک باشد چرا که اولا اختلاف فتوی و تعاریف در باب کفر و اسلام و ارتداد پیش می آید کما اینکه در باب کفر و نجاست قائیلین به وحدت وجود بین فقها اختلاف نظر است! متاسفانه ادعای بی پایه و اساس و و تهمت های ناروا و کج فهمی ها باعث بروز اینگونه تحمیل اتهامات میشود ! این کتاب فوق الذکر یاوه گویی هایست بیهوده توسط محقق نمایی متوهم که مصداق این شعر است"طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد".در تحقق اسلام اهل حق همین بس که اسلام به اعتراف و اظهار زبانی کفایت میکند و نیازی به این همه خرج و صرف بیهوده بیت المال برای چاپ کتب این چنینی و اشاعه آن برای اثبات مسلمان نبودن اهل حق به طور کل و تعین مصداق ضاله بودن آنها نیست! کما اینکه اینگونه فتوی توهین به شعور مخاطبین قرن 21 ام است که برایشان تصمیم بگیرند چه کتابی بخوانند یا نخوانند! نکته دیگر ارجاع داده اید به آثار الحق‌، ج 1، ص‌ 645، گفتار 1943 : و در تفسیر و تکمیل آن نظر خود را مبذول داشته اید که :"پس از اينکه با چنين تزويري به اقداماتش جنبه الهي و آسماني مي‌دهد ... و اسلام را دين واقعي و خدا پسندانه نميدانسته..."! اولا چرا از خودتان نظر ناثواب ارائه میدهید که ذهن خواننده را مسموم کنید ؟ ثانیا این نمونه ای از شطحیات عرفانی حضرت استاد است کما اینکه بسیاری از عرفا نمونه اینگونه شطحیات را داشته اند گویند که کنه ذات حق نتوان یافت ما یافته ایم که کنه ذاتش مائیم یا آن که گفت: "لیس فی جبتی سوی الله".! در ضمن میتوان ازین منظر هم نگریست، اینکه حضرت استاد گفته اند" يک ديني داشته باشم " چیز عجیبی نیست ! در دعای روز سه شنبه که میگوییم "خدايا دينم را برايم سامان ده كه آن وسيله در امان بودن و..." آیا این بدان معناست که ما اسلام را قبول نداریم و خودمان دنبال دین جدیدی هستیم !؟ در باب نقل قول از آثار الحق، ج 1، ص 644، گفتار 1939 از کجای این نقل قول استنباط کرده اید که حضرت مولا را هم قبول نداشته است؟!! اینها همه نمونه شطحیات و سخنان ناب حضرت استاد است که "زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست"!! بقول مجتهد نام آشنا و ادیب سخنور همایی : من علی اللهیم کافر شدم مومن کجاست..!یا در جایی دیگر میگوید "من حق علی است گویم و تو حق با علی است! اولا بر چه اساس خود را اسلام ناب معرفی میکنید؟! اسلام فقط به معنای دیانت یا به عبارت بهتر شریعت محمدی نیست! حقیقت با ظهور شریعت محمدی موجود نشده که سنگ محک همه چیز باشد البته ذکر این نکته که اهل حق شریعت محمدی را آخرین شریعت الهی میداند ضروری به نظر میرسد! پس اسلام را به معنای اکمل آن در نظر بگیریم .اسلام راه حق و حقیقت است از ادم تا خاتم و مراتب بعدی آن که طریقت است و معرفت است و آخر حقیقت فنا فی الله میباشد وقتى سالك به مقصد واصل شد جمال حق را مشاهده مى كند و در ذات او فانى مى شود. وقتی او به انتها مى رسد و وجود او حقانى مى شود و بر او محو عارض مى گردد كه چه بسا از وى شطح هم صادر شود. و عامى جاهل نسبت به او گمان ناروا، روا مى دارد در حالى كه مَثَل سالك در اين مقام مثل آئينه صافى است كه نور در او مى تابد و آنچنان از تابش نور خورشيد در جانش باورش مى آيد كه خود او آفتاب وجودى ((الله نور السموات و الارض )) است ، و لذا انا الحق و اءنا الشمس مى گويد! برداشتهای و منازعات ازین دست در طول قرون و اعصار وجود داشته و خواهد داشت! بهتر نیست بجای نفرت پراکنی کمی بی اندیشید و اصول اولیه مدارا در امور اعتقادی و اجتماعی و ... را بیاموزید؟!پس این همه نفرت پراکنی و نان خوردن از راه توهین به دیگران و ... چرا؟! عاشق خدا و عارف فی سبیل الله واقعي هيچوقت زير بار تعصب و تحزّب فرقه اي بر فرقه ي ديگر نمي رود و از جنگ هفتاد و دو ملت دوري مي جويد، بعقيده ي صوفي يك حقيقت كلي و يك وجود حقيقي و واقعي در تمام عالم منبسط است كه ما به الاشتراك و سبب تحقق تمام موجودات همان است و خارج از آن چيزي نيست "مذهب عاشق ز مذهبها جدا است/عاشقان را مذهب و ملت خدا است"! نکته شایان ذکر اینکه حضرت استاد الهی میدان دیدشان از اعتقادات اولیه فراتر رفته است او بدلیل اشراف کامل به کلامات و دفاتر یارسان (اهل حق و حقیقت یا بخوانید مذهب عاشق) اقدام به نوشتن برهان الحق میکند که خود منتجه آن مسلک بوده است و نوشتن این کتاب ادای دین به آن است!درثانی در باب پژوهش و شناساندن آیین یاری به سایرین قدمی مهم بوده است که هم حیات اجتماعی و هم حیات اعتقادی اهل حق را مدد رسانیده است!کتب استاد الهی دعوتی است برای ارتقای اصول بیانی عرفان و درک روح قالب ها و شکل های اساطیری و آیینی که به این مرام جان میبخشد!ضمنا اگرچه استاد به سنت وفادار مانده اما تعلیماتی را به پیش میبرد که در هیچ یک از اصول با معارف اسمانی مغایر نبوده و نیست بلکه بصورت جوهر کشی ادیان و عرفان است!اگرچه ایشان را استاد میدانیم اما حسب فرموده خودشان در نظام فکری که ایشان آنرا شکل داد و اطاعت بی قید و شرط را مردود میداند و شیوه ایشان در تربیت شاگرد بر اساس درک و تفاهم و آزاد اندیشی است همواره تلاش میکنیم راه انسانیت و مذهب عشق را دنبال کنیم و ارا و عقاید را با روحیه پرسشگری و بعنوان دانشجوی معنوی دنبال کنیم. و السلام