ملی گرایی
حکیم ابوالقاسم فردوسی هیچ ترس و واهمه‌ای ندارد که از بدی‌های شاهان و پهلوانان سخن بگوید. در حقیقت، ایشان، تاریخ را با همه شیرینی‌ها و تلخی‌هایش پذیرفته است. یک نمونه، اینکه ایشان فرمودند رستم (قهرمان شماره یک شاهنامه) در هر وعده غذایی به تنهایی یک گورخرِ کامل را می‌خورد و به هیچ کس هم رخصت نمی‌داد که بر سر سفره بنشیند به جز کسانی که همخون‌اَش بودند.
رسانههای زرتشتی و باستانگرا، همصدا و همسو با شیاطین، برای اشرار مسلحی که در بلوچستان کشته شدند، اشک تمساح می‌ریزند. حال آنکه تا دیروز، خودشان افتخار می‌کردند که خسرو انوشیروان پادشاه زرتشتی ساسانی، بلوچ‌ها را قتل عام کرد. انوشیروان حتی به کودکان بلوچ هم رحم نکرد و آنان را کشت.
برخی مدعیانِ میهن‌پرستی که خود را فرزندان کوروش می‌خوانند، این روزها از سر کم‌عقلی، سطحی‌نگری و لجبازی، سرگرم لگد پراندن به ایران اند. دوشادوشِ تجزیه‌طلب‌ها و مزدوران سعودی و صهیونیست!
همه شیاطین گرد هم آمدند تا ایران را و اسلام را بزنند. در این میان، عده ای نادان از سر بی فکری و حماقت، بازیچه رسانه های شیطان شده، جَو زده در میدان به رقص درآمدند.
یکی از دلایل مسلمانی فردوسی، و زرتشتی نبودنِ او، همین مقبره‌ی اوست. چه اینکه در دین زرتشتی، در خاک دفن کردن مردگان، گناهی بزرگ شمرده می‌شود.
ایرانیان باستان، بسیار بر پوشش زنان سخت می‌گرفتند. نیچه فیلسوف آلمانی معتقد بود که پارس‌ها به زن‌ها اجازه عشوه‌گری و جلوه‌گری نمی‌دادند. لذا توانستند یک جامعه قوی بسازند.
عراق، در دوران ساسانی، قلب ایرانشهر (دِلِ ایرانشهر) نامیده می شد. منظور از ایرانشهر، همان کشور ایرانِ ساسانی است. اینکه دوباره پای ایرانیان به سورِستانِ کهن (عراق کنونی) باز شود، بیش از هر کس برای صهیونیست‌ها و سعودی‌ها دردآور است.
در جامعه و فرهنگ ایران باستانی، دختران موظّف به رعایت هنجارها بودند. در غیر این صورت، به شدت تنبیه می شدند. حتی در زمان انوشیروان، یک دخترک به خاطر داشتنِ دوست پسر و زیر پا گذاشتن هنجارها، اعدام شد.
برخی از مدعیان آریایی، همنوا با رسانههای سعودی و صهونیست، می‌گویند: «اربعین را تعطیل کنید و پولش را خرج فقرا کنید!» ما در پاسخ به آنان می‌گوییم: شما اگر دلسوز فقرا هستید، پول سفرهای خودتان را خرج آنان کنید؛ یا اصلاً تمام آثار باستانیِ تخت جمشید را به موزه‌های دنیا بفروشید و پولش را خرج فقرا کنید!
دین هندو اصیل ترین دین آریایی است. یکی از خدایانِ قدیم آریایی، که هنوز توسط هندوها پرستش می شود، شیوا (Shiva) است. شواهد و قرائن نشانگر آن است که شیوا، در حقیقت یک جن است.
یک ملکه آشوری به نام سمیرامیس (شَمّور آمات) که حدوداً 2800 سال پیش، در صدر یکی از شکوهمندترین تمدن‌های تاریخ بشر قرار داشت، برای آباد کردن پارس، کوشید.
دین هندو اصیل ترین دین آریایی است. یکی از خدایانِ قدیم آریایی، که هنوز توسط هندوها پرستش می شود، شیوا (Shiva) است. شواهد و قرائن نشانگر آن است که شیوا، در حقیقت یک جن است.
با اینکه برخی، امروزه سلسله ماد را ابزار تفاخر قرار داده اند، اما هیچ اثری از هنر و صنعت مادی در پژوهش‌های باستان شناسی کشف نشده است. علاوه بر اینکه معنی واژه ماد و گسترهٔ جغرافیایی این سلسله هم برای ما ناشناخته است.
با اینکه برخی، امروزه سلسله ماد را ابزار تفاخر قرار داده اند، اما هیچ اثری از هنر و صنعت مادی در پژوهش‌های باستان شناسی کشف نشده است. علاوه بر اینکه معنی واژه ماد و گسترهٔ جغرافیایی این سلسله هم برای ما ناشناخته است.