برخی به دلیل شباهت یکی از قضاوت‌های علی (ع) با قضاوت‌های سلیمان نبی در تورات، تصور کردند توسط علمای اسلامی در این موضوع کپی‌برداری صورت گرفته است، حال آنکه به دلایلی این ادعا نادرست است.

قدرت‌ گرفتن طالبان در افغانستان بهانه‌ی خوبی بود تا مسیحیان تبشیری بر طبل اسلام ستیزی و حقوق زن در اسلام بکوبند. بررسی رابطه‌ی اسلام با اعمال طالبانی مجال دیگر می‌طلبد، اما آنچه جالب توجه است، ناآگاهی تبشیری‌ها نسبت به تاریخ دین خودشان است. تاریخی که در برهه‌ای از آن شاهد بدترین شکنجه‌ها علیه زنان، تنها به اتهام جادوگری هستم. کتاب "چکش جادوگران" که با تایید پاپ نوشته شد، نسبت‌هایی عجیب در مورد زنان به کار می‌برد؛ این کتاب زن را موجودی ضعیف که دائم در پی فریب مرد است معرفی می‌کند و زنان را به سبب ضعف جسمی گناه‌کارتر می‌داند. چکش جادوگران خلقت زن را ناقص معرفی می‌کند چرا که از دنده‌ی چپ مرد است و خمیده‌گی آن را به معنی بر ضد مرد بودن تفسیر می‌کند!

طبق الهیات پروتستان که مسیحیان تبشیری پیرو آن کار زیبای مرحوم علی لندی که با فداکاری جان دو نفر را نجات داد اما خودش کشته شد، هیچ ارزشی ندارد چرا که در الهیات پروتستان صرفا فیض است که باعث نجات می‌شود و اعمال نیک هم در اعطای فیض به افراد تاثیر ندارند. و هر عمل نیکی بدون داشتن فیض خدا، بی‌ارزش است!

آنتوان بارا که یکی از نویسندگان مسیحی است در کتاب خویش به نام" حسین در اندیشه‌ی مسیحیت؛ با مقایسه‌ی ماجرای شهید شدن امام حسین(ع) با مصلوب شدن عیسی مسیح(به نقل از انجیل) به دردناک‌تر و غیرانسانی‌تر بودن قتل امام حسین اعتراف می‌کند. یکی از مهمترین دلایل او این است که ایشان توسط نزدیکان و به اصطلاح شیعیان خود که ابتدا ایشان را دعوت کردند ولی بعدا بیعت خود را شکستند، شهید شدند اما عیسی مسیح توسط یهویان که از ابتدا دشمن مسیحیت بودند مصلوب شد.

گواتمالا یکی از کشورهای آمریکای مرکزی است که نفوذ اندیشه‌های مسیحیت صهیونیستی در آن، این کشور را به یکی از حامیان مهم رژیم آشغالگر صهیونیستی تبدیل کرده. جیمی مورالس رئیس جمهور این کشور بارها در اظهارات و عمل خود، حمایتش از رژِیم صهیونیستی را اعلام کرده و تشکیل کشوری مستقل برای یهودیان به پایتختی اورشلیم را تحقق پیشگویی کتاب مقدس یهودی-مسحیحی می‌داند.

پولس در عهد جدید بر این اعتقاد است که همه قدرت‌ها را خداوند بر سرکار آورده است. او حتی حکومت فرعون را منتخب خداوند می‌داند و می‌گوید: «فرعون، پادشاه مصر، نمونه دیگری از این واقعیت است، خدا به او فرمود که سلطنت مصر را فقط به این دلیل به او بخشیده است تا قدرت عظیم خود را علیه او نشان دهد و تمام دنیا نام عظیم و الهی او را بشنوند».