مسئله «لعن» یکی از موارد تنش‌زا میان شیعیان و عامه است. عامه لعن را نسبت به صحابه جایز نمی‌دانند؛ به جهت اینکه آن‌ها را عاری از خطا و اشتباه می‌دانند؛ و هرکس به صحابه لعن کند او را کافر می‌خوانند. ولی شواهدی در قران و احادیث مبنی بر لعن گروهی از صحابه آمده است که خداوند ایشان را مورد لعن قرار داده است.

سوال وهابیت به صورت مشخص این است که با توجه به اینکه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) اصحاب و یارانی را تربیت کرده بودند که حاضر بودند به خاطر آن حضرت از جان و مال خود بگذرند، در صورت قبول جریان هجوم به خانه حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، چرا بنی‌هاشم و دیگر اصحاب نسبت به این جریان سکوت اختیار کردند؟

یکی از شبهاتی که مخالفین شیعه علیه تشیع وارد می‌کنند این است که می‌گویند: امام زمان در زمان ظهور کشتار بی‌سابقه‌ای راه می‌اندازد به طوری ‌که رودخانه‌ای از خون راه می‌افتد، از هر هزار نفر فقط یک نفر را زنده می‌دارد.چگونه کسی که از خلفای پیامبر اکرم می‌باشد و هدفش با هدف پیامبر اکرم یکی می‌باشد، بر خلاف سیره جدش کارش فقط کشتن است؟

یکی از شبهاتی که مخالفین مهدویت، از جمله وهابیون مطرح می‌کنند این است که؛ شیعه، مهدی موهوم خود را چنان در پشت پرده از مقلدین خود قایم کرده که حتی اسم بردن ایشان برای شیعیان را جزء شرک و کفر معرفی می‌کند! شبهه کنندگان به احادیثی در این باره استدلال می‌کند که از جمله حدیث: «صاحب هذا الامر لا يسميه باسمه إلا كافر» است.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_   این روز‌ها بعد از فروکش کردن نسبی آتش فتنه در سوریه، دگر بار عراق شاهد جرقه‌های فتنه‌ای دیگر است و قطعاً، ندیدن علت اصلی این فتنه‌ها، یعنی دجال یک چشم صهیون با نوکری و کارگردانی آمریکا در این ماجرا، نگاهی بس ابلهانه است.[1]

افرادی که در صحیح ترین کتب خود پیامبر خدا حضرت ابراهیم (علیه السلام) را بی‌تفاوت و بی‌غیرت توصیف می‌کنند، چه می‌شود که در مقابل تصمیم منطقی و عاقلانه امیرالمومنین (علیه السلام) که در برابر متجاوزان اتخاذ نمود، به خود جرات اجاذه توهین می‌دهند و توقع داشتند که آن حضرت دست به شمشیر ببرد؟