پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_از جمله شگردهای وهابیت برای چپاول، به یغما بردن و تصاحب اموال شیعیان، همچنین تکفیر و کشتار ایشان، پیش کشیدن موضوع سبّ و لعن صحابه و به صورت خاص، سبّ و لعن «ابوبکر» و «عمر» می‌باشد.

«ابن جبرین» از جمله علماء صاحب نام و پرآوازه وهابیت در عصر کنونی است؛ وی در سالهای پایانی عمر، به سمت «مفتی» عربستان نیز رسیده بود. وی در یکی از فتاواهایش، شیعه را به خاطر لعن صحابه کافر می‌داند. «شیعیان، بدون شک به چهار دلیل کافر هستند: ... چون صحابه در نظر آن‌ها کافر هستند...»[1] همچنین شیخ عادل سالم الکلبانی، امام جماعت مسجدالحرام ( در سال‌های نه چندان دور) نیز در مصاحبه با یکی از شبکه‌ها (B.B.C) گفت: «نمی‌توانم بپذیرم کسی که خلیفه اول را لعن و ناسزا گوید، مسلمان باشد و بی‌شک چنین کسی کافر است.»[2] ذکر نمونه‌ای دیگر: «از حوادث سال 407 ه کشتن شیعیان در آفریقا بود. هرچه از شیعیان مانده بود تحت تعقیب قرار گرفته و کشته شدند...به این جرم که آنان رافضی (شیعه) بوده و به ابوبکر و عمر دشنام می‌دادند... به همین علت، مردم بر آنان شوریده، فتنه‌ای بهپا کرده و آنان را به طمع غارت اموال کشتند.»[3] صدور چنین فتاوای تند و بی مبنا، در گذر زمان، همواره دستاویزی برای ریختن خون شیعیان و غارت اموال ایشان شده است.

نکته شگفت‌آور این‌که همان کسانی که وقتی سخن از یکی از صحابه خصوصا عمر و ابوبکر و عثمان می‌شود، دست به قلم برده و چنین احکام تندی را صادر می‌کنند، اما وقتی نوبت به امیرالمومنین (علیه السلام) می‌رسد، نه تنها چنین فتاوایی را از ایشان نمی‌بینیم، بلکه بسیاری از کسانی را که به آن حضرت ناسزا گفته و با ایشان به جنگ پرداختند را مورد وثوق و اطمینان و مورد احترام و اطمینان می‌دانند! به عنوان نمونه: ابن تیمیه  دشنام دادن به امیرالمومنین را کم‌اهمیت‌تر از دشنام به دیگر خلفا می‌داند؛ این نظریه‌پرداز بزرگ وهابیت که نزد خودشان ملقب به «شیخ الاسلام» است و اهانت‌های زیادی را نیز به شیعیان روا داشته [4] در این باره می‌گوید: « بدون شک سبّ و دشنام هیچ‌یک از صحابه جایز نیست، نه سب و دشنام علی، نه عثمان و نه غیر آن دو. گناه کسی که به علی دشنام می‌دهد کمتر از گناه کسی است که به ابوبکر و عمر و عثمان دشنام دهد. اگر کسی برای دشنام به علی توجیه داشته باشد برای دشنام به ابوبکر،عمر و عثمان توجیه ندارد. لشکریان معاویه مورد نکوهش نیستند و اگر برای آنان نکوهشی باشد، نکوهش شیعه که به خلفاء سه‌گانه دشنام می‌دهند، بیش از ناصبی است که تنها به علی دشنام می‌دهد.[5]

در پایان سوال ما از وهابیت: با توجه به اعتقاد عامه بر خلیفه و جانشین رسول الله بودن امیرالمومنین علی (علیه السلام) چه توجیهی برای این برخورد‌های دوگانه دارند؟ آیا غیر از تعصب و کینه‌توزی، چیز دیگری می‌تواند باشد؟

منابع:

[1]. اللولوالمکین من فتاوی فضیله الشیخ ابن جبرین, ص 39
[2]. شاخ شیطان, فصل دوم, ص 74, سید مجتبی عصیری
[3].المختصر فی اخبارالبشر, ج 1, ص 250, ابوالفداء عمادالدین اسماعیل بن علی (732 ه)
[4]. منهاج السنه النبویه, ج 1, ص 55, ابن تیمیه الحرانی (728 ه) 
[5]. منهاج السنه النبویه, ج 4, ص 46, احمدبن عبدالحلیم بن تیمیه الحرانی