تصوف
در کتاب خورشید تابنده صفحه 416 نامه یکی از صوفیه گنابادی را نشان میدهد که از رضاعلیشاه قطب آن زمان سوال شده که چرا کیوان قزوینی در اواخر عمرش از این فرقه جدا شد! رضاعلیشاه در پاسخ این نامه چنین بیان میکند:
یکی از سلاسل صوفیه، سلسله ای است به نام حبیبیه که از سلسله ی شاذلیه منشعب شدند.
سایت مجذوبان نور که وابسته به دراویش گنابادیه است در روز 31فروردین92 مخالفت علنی خود را با قرآن و سنت اعلام کرد و با دشمنان اسلام بار دیگر هم صدا شد.
سایت مجزوبان نور وابسته به فرقه ی گمراه صوفیه ی گنابادیه با انتشار مقاله ای، دستورات قرآن مبنی بر حکم مفسد فی الارض و محارب با خدا و رسول را خشونت آمیز خواند.
سفيان ثوري (97 – 161هـ) یكي از چهره هاي برجسته تصوف، و معاصر و معاشر ابوهاشم کوفي بود. او همان كسي است كه امام صادق (ع) او را از كساني شمرد كه مردم را از گرايش بر دين خدا جلوگيري مي كردند و مانع از آن مي شدند كه مردم به اهل بيت (ع) پيوندند[1].
موضوع ریاضت و ترک لذایذ مادی و تحمل اعمال شاقه از اصولی ترین ریشه های تصوف است که چند نمونه از آن را بیان می کنیم که با ملاحظه آنها خواهید دید چقدر این رفتارها از منطق سلیم عقل و دین فاصله دارد.
منظور از ذکر فقط گفتن لا اله الا الله و امثال آن نیست بلکه آن اثر حقیقی در روح و روان آدمی است. صوفیان در انجام ذکرهای خود غالبا استناد به نظر و ذوق مرشد یا خوابهای او و مریدان او می کنند.
از آنجا که تصوف از خارج وارد جامعه ی اسلامی شده و منشا آن رهبانیت مسحیت، افکار و آداب هندی، ایرانی و فلسفه یونان و مخصوصاً نو افلاطونی می باشد و ریشه ی آن کاملاً غیر اسلامی است و از اصول واقعی اسلام، منحرف می باشد.لذا در هیچ یک از مذاهب اسلامی، جایی نداشته و خصوصاً در میان پیروان اهل بیت علیهم السلام هرگز جا باز ننموده است.
صوفیه مذاهب مختلفی دارد که از دیر باز بدلیل تعدد ذوق ها این مذاهب نیز متعدد شدند و هر گروهی و فرقه ای پیرو مذهب خاصی شده و نامی را بر آن گذاشته اند.
سیری کوتاه بر زندگانی حجت الاسلام حاج شیخ محمد مدنی مشهور به ناشر الاسلام گنابادیه
فرقه گنابادیه قائل به امام سیزدهم هستند! اتباع حاج ملاسلطان معتقد به زندگی امام دوازدهم نیستند و انتظار ظهور ندارند ولی قائل به این مطلب هستند که امام سیزدهم فقط جنید است!
تصوف و راه سلوکی آن مانند خانه عنکبوت سست می باشد و نشانی از مکتب اهلبت و اسلام ناب محمدی ندارد.
برعکس آنچه که اقطاب و بزرگان تصوف میگویند و خود را از سیاست جدا میدانند تصوف از تحولات سیاسی به وجود آمده و نوزاد شیطان است.
عبادت در دین مبین اسلام منحصر به مجموعه شعائری که در بین مسلمانان رایج است و آن را به طور مرتب انجام می دهند و بر خود واجب می دارند نیست، بلکه معنایی بس وسیعی دارد.