انحرافات اعتقادی صوفیه
فرقه‌های انحرافی دلیل حقانیت خود و برخی از کارهاشان را کشف و شهود و یا الهام می‌دانند، در صورتی که باید دانست که مکاشفه و الهامی هم دارای منشأ شیطانی است و هم رحمانی.
دشمنان امیرالمؤمنین علیه‌السلام، به خاطر بغضی که از ایشان در دل داشتند، اندیشه کفر حضرت ابوطالب علیه‌السلام را ترویج کردند.«ابن‌عربی»، یکی از این افرادی است که تحت تأثیر تبلیغات اهل‌سنت، این اندیشه نادرست را در مورد حضرت ابوطالب علیه‌السلام پذیرفته است.
ابن عربی در تحلیل ماجرای عصبانیت حضرت موسی نسبت به برادر خویش با توجه به اعتقاد به وحدت وجود، گاوپرستی بنی اسرائیل را عین خدا پرستی دانسته، در صورتی که این تفاسیر ذوقی خلاف مبانی اعتقادی اسلامی است.
صوفیه با غلو در مورد بزرگان خویش کراماتی را به اقطاب صوفیه نسبت می‌دهند درصورتی که خیلی از این داستان‌ها بافته ذهن خود صوفیه بوده و هیچ‌گونه واقعیت تاریخی ندارد، اقتدای امام جواد علیه‌السلام در نماز به بایزید بسطامی یکی از این داستان‌های خیالی ذهن صوفیه است.
در زمان ظهور همه ادیان و فرقه‌های انحرافی از بین رفته و یگانه دین حق در آن زمان دین اسلام خواهد بود.
برای رسیدن به قرب الهی، راهی جزء تبعیت از حضرات معصومین علیهم‌السلام نداریم، به این خاطر تبعیت از اقطاب برای رسیدن به عرفان امر نادرست و خطا اسست.
چندین سال است که به صورت عجیب کتابهای در مورد اشخاص عارف بسیار زیاده شده و کم‌کم این افراد به عنوان الگو برای مردم مطرح شده است، این در حالی است که کتابهای در مورد حضرات معصومین علیهم‌السلام بسیار کم بوده و شخصیت این الگوهای واقعی برای شیعیان روشن نشده است.
آیت الله فاطمی نیا که دارای روحیات عرفانی بوده و سالها در محضر عارفان بزرگ بوده، از رواج بی رویه عرفان‌های کاذب گله‌مند بوده و این این عرفانها را عرفان سیمی دانسته است.
احمد غزالی یکی از بزرگان فرقه‌های صوفیه ذهبیه و نعت‌اللهی است که دارای انحرافات متعددی از جمله توهین این قطب صوفی به حضرت آمنه سلام‌الله‌علیها مادر رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است.
تفسیری که صوفیه از حادثه عاشورا بیان کرده‌اند، یکی از بهترین ابزارهایی است که حاکمان جور برای مشروعیت‌بخشی به خویش استفاده کرده‌اند.
طبق آموزه ابن عربی، عذاب بعد از مدتی برای اهل جهنم شیرین و گوارا می‌شود و در جهنم گیاهی به نام «جرجیر» روئیده می‌شود، در صورتی که این‌گونه مطالب معارض با روایت صحیح‌السند امام صادق علیه‌السلام است.
تأویل‌گرایی افراطی از جمله انحرافاتی است که متوجه جریان تصوف بوده و این شیوه تفسیری متصوفه باعث تحریف معنوی قرآن شده و باعث شده مفاهیم و پیام حقیقی آیات الهی برای مخاطبین آنها روشن نشود.
متصوفه تمام حوادث عالم را بر اساس عشق و ابتلاء تحلیل می‌کنند، آنها در مواجهه با واقعه عاشورا نیز همین رویکرد را داشته و این حادثه مهم سیاسی-اجتماعی را فقط بر اساس همین زاویه تحلیل کرده‌اند؛ در صورتی که این عمل آنها باعث تحریف معنوی حرکت ابا‌عبدالله الحسین علیه‌السلام است.