پس از مرگ پیامبرنمای بهائی، آتش اختلاف میان فرزندان او شعله‌ور شد و سرانجام این اختلافات، به انزوای گروهی از فرزندانش انجامید.

اما اگر ریشه بهائیت یعنی پیامبرنمای بهائی فاسد نبود و بخاطر قدرت به برادر خود صبح ازل خیانت نمی‌کرد، شاید پس از او شاخ و برگش اینگونه، یکدیگر را دشنام نداده و طرد نمی‌کردند.