ابن تیمیه در یکی از اهانت‌هایش به ساحت مقدس امیرالمؤمنان (علیه‌‌السلام) این چنین در ایمان آن حضرت تشکیک کرده: «راه و روش اهل‌سنت در این باب، درست و مستقیم است؛ اما شما (شیعیان) با هم اختلاف نظر دارید؛ به این دلیل که اگر خوارج و یا کسانی‌که علی (علیه‌السلام) را کافر یا فاسق می‌دانند، یا معتزلی‌ها و مروانیان و دیگران که در عدالت علی (علیه‌السلام) تشکیک می‌کنند، اگر به شما شیعیان بگویند دلیلتان بر ایمان، امامت و عدالت علی (علیه‌السلام) چیست، دلیلی برای آن نخواهید یافت.» «وَيُقَالُ لَهُمْ: ثَانِيًا: أَمَّا أَهْلُ السُّنَّةِ فَأَصْلُهُمْ مُسْتَقِيمٌ مُطَّرِدٌ فِي هَذَا الْبَابِ. وَأَمَّا أَنْتُمْ فَمُتَنَاقِضُونَ. وَذَلِكَ أَنَّ النَّوَاصِبَ - مِنَ الْخَوَارِجِ وَغَيْرِهِمُ - الَّذِينَ يُكَفِّرُونَ عَلِيًّا أَوْ يُفَسِّقُونَهُ أَوْ يَشُكُّونَ فِي عَدَالَتِهِ مِنَ الْمُعْتَزِلَةِ وَالْمَرْوَانِيَّةِ وَغَيْرِهِمْ، لَوْ قَالُوا لَكُمْ: مَا الدَّلِيلُ عَلَى إِيمَانِ عَلِيٍّ وَإِمَامَتِهِ وَعَدْلِهِ؟ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ حُجَّةٌ» (منهاج السنة النبویة، ابن تیمیه، مؤسسه قرطبة، مصر، ج 4، ص 386.) در سخن بالا، در حقیقت ابن تیمیه دلیلی را برای اثبات ایمان مولای متقیان، امیرالمؤمنان (علیه‌‌السلام) در دسترس ندیده و می‌گوید: اگر شیعه تلاش خود را برای اثبات ایمان، امامت و یا عدالت امیرمؤمنان (علیه‌السلام) به کار برد، دلیلی نخواهد یافت. این سخن، دشمنی آشکار با کسی است که به نص صریح قرآن کریم «مؤمن» و حتی «ولیّ» و سرپرست مردم معرفی گردیده است. لینک مقاله: https://www.adyannet.com/fa/news/15844