نقل روایت تحریم متعه توسط کتاب صحیح بخاری چاپ دار ابن‌کثیر: «حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ، حَدَّثَنَا يَحْيَى، عَنْ عِمْرَانَ أَبِي بَكْرٍ، حَدَّثَنَا أَبُو رَجَاءٍ، عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا، قَالَ: " أُنْزِلَتْ آيَةُ المُتْعَةِ فِي كِتَابِ اللَّهِ، فَفَعَلْنَاهَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَلَمْ يُنْزَلْ قُرْآنٌ يُحَرِّمُهُ، وَلَمْ يَنْهَ عَنْهَا حَتَّى مَاتَ، قَالَ: رَجُلٌ بِرَأْيِهِ مَا شَاءَ".» مسدد از یحیی از عمران از ابورجاء از عمران بن حصین نقل کرده‌اند: آیه متعه نازل شد و ما با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آن‌را انجام می‌دادیم و قرآن آن‌را تحریم نکند، هم‌چنین پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تا زمان وفات آن‌را منع نکرد. مردی به رای خود آن‌چه را خواست،‌ گفت. بخاری، صحیح بخاری، تحقیق: دکتر مصطفی دیب البنا، بیروت، دارابن کثیر، چاپ سوم، 1407 ه، ج 4، ص 1642. (اظهار نظر بخاری در این چاپ نیامده و حذف شده است)