عکس
بدرالدین عینی شارح صحیح بخاری در کتابش می نویسد: «از ابن مسعود و ابوهریره و ابن عباس نقل شده که مشهور است که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) خداوند را با چشم سر مشاهده کرده است.»
نه تنها وصیتی از عبدالبهاء بر دفنش در شهر عکا وجود ندارد بلکه در بهائیت همواره با لقب مذمومِ بزرگ ترین زندان از عکا یاد شده است.
هشام بن سالم گفت: بعد از شهادت امام صادق (عليه‌السلام) نزد عبداللّه بن جعفر (عبداللّه افطح) رفتم در حالی که ادعای امامت داشت؛ از او پرسيدم زكات دويست درهم چقدر است؟ گفت: پنج درهم. گفتم: درصد درهـم چطور؟ گفت: دو درهم و نيم. گفتم: شخصی از مسلمانان هم چنين چيزى نمى‌گويند.
آتش سوزی گسترده در مقبره جدید و در حال ساخت عبدالبهاء، بهانه ای شد تا سابقه بهائیان در نبش قبر و انتقال اجساد پیشوایان بهائی از تشکیلات بهائی گرفته تا شوقی افندی و عباس عبدالبهاء را مورد نقد و بررسی قرار دهیم.
عمروعاص به معاویه گفت: حسن بن علی (علیهماالسلام) را وادار کن تا با مردم سخن بگوید و کاستیهای او بر مردم آشکار شود. معاویه دنبال امام (علیه‌السلام) فرستاد و از حضرت خواست به منبر برود؛ حضرت بالای منبر رفت و پس از سپاس و ستایش خداوند، فرمود: ای مردم!
مردی نزد امام مجتبی (علیه‌السلام) آمد و ابراز نیازمندی کرد. امام (علیه‌السلام) برای اینکه کمک رو در رو نباشد تا سبب شرمندگی آن مرد نگردد، فرمود: آنچه را می‌خواهی در نامه ای بنویس و برای ما بفرست تا نیازت برآورده شود. آن مرد رفت و نیازهای خود را در نامه ای برای امام فرستاد.
روزی معاویه از همنشینان در مجلسش پرسید، گرامی ترین و بزرگوارترین مردم از حیث پدر و مادر، و جدّ و جدّه، عمو و عمّه، دایی و خاله کیست؟
بزرگان اهل سنت از بخشش های بی سابقه و انفاق بی نظیر امام حسن (علیه‌السلام) بسیار یاد می کنند.
روایت شده که امام حسن (علیه‌السلام) غلام سیاهی را دید که گرده نان در پیش خود نهاده و لقمه‌ای از آن می‌خورد و لقمه دیگری را به سگی که آن‌جا بود می‌داد، امام حسن (علیه‌السلام) وقتی آن منظره را دید به او فرمود: انگیزه تو در این کار چیست؟
از امام صادق (علیه‌السلام) روایتی صحیح به چند طریق در کتاب کافی نقل شده است که آداب زیارت نبی مکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در مدینه را بیان می دارد.
طی دادگاه های تفتیش عقاید که در قرون وسطی توسط کلیسای کاتولیک برگزار شد، افراد زیادی به طرز فجیعی فقط به خاطر مخالفت با عقاید مسیحیت کشته شدند. “مایکل ستلر” یکی از آنها بود. او در سال 1527 محاکمه شد.
هرچه مهناز رئوفی بخاطر حق و حقیقت از تمام متعلقاتش گذشت، تهمت ها را به جان خرید تا از تاریکیِ بهائیت خود را نجات دهد و رستگاری را برگزیند؛ مهناز موفقی به امید حمایت بهائیت از وطنش گذشت، علیه کشورش به دروغ مصاحبه کرد و با طناب پوسیده بهائیت به چاه خیانت رفت و در آخر هم چون زباله ای بی‌ارزش رها و ح
تشکیلات بهائیت از یک سو به بهانه منع انتقال اجساد در بهائیت، پیروانش را به تقابل با جمهوری اسلامی در محل دفن اموات فرا می خواند و از سویی دیگر خود اقدام به نبش قبر و انتقال جنازه رهبران بهائیت به شهر و کشوری دیگر، بدون خواست و وصیت آنان می کند!